Pizon Pontifex: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Linia 13:
 
== Prefekt miejski ==
Przez piętnaście lat, od [[17|17 n.e.]] do [[32|32 n.e.]], Pizon był ''[[Prefekt (starożytność)|praefectus urbi]]'' (dowódcą straży miejskiej) i jego zadaniem było utrzymanie bezpieczeństwa w Rzymie. Powszechnie uważano, że otrzymał to stanowisko, ponieważ miał przez dwa dni bez przerwy ucztować i pić z [[Tyberiusz]]em, po tym jak został cesarzem<ref>[[Pliniusz Starszy]], ''Historia naturalna'', Księga XIV, Rozdział 28</ref><ref>Swetoniusz, ''Żywoty cezarów'', Tyberiusz, Rozdział 42</ref>. Według [[Seneka Młodszy|Seneki]] Pizon był pijany stale od chwili, gdy upił się po raz pierwszy. Większą część nocy miał spędzać na hulankach, a potem spać aż do szóstej prawie godziny. Tak miał wyglądać każdy jego poranek. Jednocześnie jednak wraz z [[Publiusz Korneliusz Tacyt|Tacytem]] i [[Wellejusz Paterkulus|Wellejuszem Paterkulusem]] podkreśla, że służbę swą wykonywał jak najdokładniej, będąc prefektem miasta<ref>[[Seneka Młodszy]], ''Listy moralne do Lucyliusza'', List LXXXIII</ref>. Nigdy on służalczych zdań dla własnej korzyści nie wypowiadał, a gdy sytuacja go do tego zmuszała, umiał je rozumnie dawkować. To właśnie łagodne sprawowanie tego urzędu, a nie zaszczyt triumfu na który zasłużył w Tracji, było głównym tytułem do jego sławy<ref>[[Publiusz Korneliusz Tacyt|Tacyt]], ''Roczniki'', Księga VI, Rozdział 10-11</ref>. [[Swetoniusz]] i [[Józef Flawiusz]]<ref>[[Józef Flawiusz]], ''Dawne Dziejedzieje Izraela'', Księga XVIII, Rozdział 6, 5 i 10</ref> błędnie określają czas w którym Pizon był prefektem stolicy.
 
== Opiekun pisarzy ==