István Tisza: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
WP:SK, poprawa linków |
→Biografia: poprawa linków |
||
Linia 32:
Po niepowodzeniu wyborczym, Tisza rozwiazał Partię Liberalną i powołał nową o nazwie Partia Pracy. Partia ta, mimo swojej nazwy nie była partią robotników, lecz skupiała przede wszystkim węgierskich posiadaczy ziemskich. W 1912 roku Tisza został przewodniczącym niższej izby węgierskiego parlamentu, a w czerwcu 1913 znowu został premierem.
Po zastrzeleniu przez serbkich nacjonalistów, w lipcu 1914 roku, arcyksięcia [[Franciszek Ferdynand Habsburg|Franciszka Ferdynanda]], Tiszo wystąpił przeciw planom wojny z [[Serbia|Serbią]], bojąc się, że w razie zajęcia tego kraju, wzrośnie liczebność [[Słowianie|Słowian]] w monarchii [[Austro-Węgry|austro-węgierskiej]], co mogłoby doprowadzić do większego ich znaczenia, a w konsekwencji zachwiania dualistycznej struktury monarchii. Jednak po otrzymaniu gwarancji, że Serbia nie zostanie przyłączona do Austro-Węgier, poparł wojnę.
W czasie trwania [[I wojna światowa|wojny]] Tisza występował przeciwko wszelkim próbom federalizacji dualistycznego ustroju monarchii austro-węgierskiej, bojąc się osłabienia pozycji Węgier. Po śmierci cesarza [[Franciszek Józef I|Franciszka Józefa I]] w 1916 roku, sprzeciwił się planom nowego władcy [[Karol I Habsburg|Karola I]], zmierzającym do rozszerzenia prawa wyborczego. W czerwcu 1917 roku ustąpił z funkcji premiera i zaciągnął się do wojska. Wziął udział w walkach na froncie włoskim. Krótko przed końcem wojny powrócił do Węgier, podejmując - w obliczu groźby rozpadu monarchii - próbę określenia na nowo więzów łączących Węgry z Austrią.
| |||