Tratwa lipidowa: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
lit. |
|||
Linia 8:
Koncepcja raftów lipidowych jako wyraźnie wydzielonych domen błony wywodzi się z zaobserwowanej niemieszalności płynnej fazy uporządkowanej (faza L<sub>O</sub>) i nieuporządkowanej (L<sub>D</sub> lub L<sub>α</sub>) lipidów błonowych. Rafty lipidowe, bogate w cholesterol i pewne określone lipidy, charakteryzują się w danej temperaturze inną płynnością (zmiana temperatury głównego przejścia fazowego), niż reszta błony, wynikającą z innego upakowania lipidów i różnic w nasyceniu oraz długości ich ogonów hydrofobowych. Zasada minimalizacji energii układu, powoduje właśnie powstanie domen, które nie mieszają się z resztą obszaru błony.
Inną różnicą pomiędzy raftami, a resztą błony, jest ich oporność na niejonowe detergenty, takie jak na przykład [[Triton X-100]], która bierze się właśnie z innej płynności tych obszarów. Gdy takie detergenty są dodawane do komórek, [[błona komórkowa]], jako bardziej płynna, zostanie rozpuszczona przez [[Detergenty|detergent]], a rafty, jako obszary o zmniejszonej płynności, pozostaną całe i w tej postaci mogą być wyizolowane. Z tego powodu rafty
[[Plik:Lipid raft organisation scheme.svg|thumb|700px|center|'''Schemat organizacji raftu lipidowego w błonie. Koncepcja grubości dwuwarstwy.'''<br />
| |||