Germania (Tacyt): Różnice pomiędzy wersjami

Ostatnie rozdziały książki przedstawiają różne germańskie plemiona, ich względne lokacje oraz określone charakterystyki. Wiele nazwanych plemion odpowiada innym historycznym zapisom i tradycjom, podczas gdy los pozostałych jest mniej jasny.

 

Sam Tacyt nigdy nie był na ziemiach germańskich, wszystkie informacje jakie posiadał pochodziły w najlepszym przypadku z drugiej ręki<ref>Alfred Gudeman (1900). "The Sources of the Germania of Tacitus". Transactions and Proceedings of the American Philological Association 31: 93–111. doi:10.2307/282642.</ref>. [[Ronald Syme]] przypuszczał, iż Tacyt dokładnie skopiował dzieło [[Pliniusz Starszy|Pliniusza Starszego]] pt. ''Bella Germaniae''. Sama ''Germania'' jest w niektórych miejscach przestarzała. W jego opisach naddunajskich plemion, mówi Syme, „są one lojalnymi klientami Cesarstwa… Co jest osobliwe. Zdrada tych ludów w roku 89 podczas wojny [[Domicjan|Domicjana]] przeciwko [[Dakowie|Dakom]] zmieniła całkowicie politykę graniczną Cesarstwa”. Podczas gdy Pliniusz mógł być głównym źródłem naukowcy podają inne, pośród nich ''[[Wojny galijskie]]'' Cezara, a także osoby [[Strabon]]a, [[Diodor Sycylijski|Diodora Sycylijskiego]], [[Posejdonios z Rodos|Posejdoniosa z Rodos]], Aufidiusa Bassusa i liczne pozaliterackie źródła jak choćby rozmowy z kupcami i żołnierzami, którzy ośmielili się wybrać poza granice [[Ren]]u i [[Dunaj]]u.