Ignacy Dobiasz: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m linki wewnętrzne, drobne redakcyjne |
m Popups: Zmiana linku ze strony przekierowującej Śluby wieczyste na Śluby zakonne |
||
Linia 1:
'''Ignacy Dobiasz''' (ur. [[14 stycznia]] [[1880]] w [[Ciochowice|Ciochowicach]], Górny Śląsk, zm. [[27 czerwca]] [[1941]] w [[Auschwitz-Birkenau]]), [[Polacy|polski]] [[duchowny]] [[katolicyzm|katolicki]], [[salezjanie|salezjanin]], [[Sługa Boży]] [[Kościół katolicki|Kościoła katolickiego]].
Był synem Ignacego i Joanny z Jaroszków; z sześciorga jego rodzeństwa siostra Filomena została zakonnicą. Po ukończeniu ośmioklasowej szkoły powszechnej w Ciochowicach, z pomocą miejscowego proboszcza, wyjechał na dalszą naukę do szkół salezjańskich we Włoszech. W latach 1894-1898 uczęszczał do gimnazjum w Valsalice. W [[1898]] wstąpił do nowicjatu salezjańskiego w [[Ivrea|Ivrei]], sutannę otrzymał z rąk biskupa [[Giovanni Cagliero|Giovanniego Cagliero]], wikariusza apostolskiego Północnej Patagonii, późniejszego kardynała. [[6 października]] [[1900]] złożył w Ivrei [[śluby zakonne]], [[21 września]] [[1903]] złożył [[Śluby zakonne|śluby wieczyste]] w [[Lanzo Torinese]]. Wykształcenie filozoficzne uzyskał w Ivrei, teologiczne w [[Foglizzo]], obronił ponadto w [[1906]] dyplom Akademii Rolniczej w [[Turyn]]ie. Odbył także trzyletnią praktykę pedagogiczną w San Benigno Canavese. [[28 czerwca]] [[1908]] przyjął [[święcenia kapłańskie]] z rąk ordynariusza Ivrei Matteo Angelo Filipello.
Po otrzymaniu święceń powrócił na ziemie polskie. Pracował w Oświęcimiu, Daszawie, [[Przemyśl]]u, Pleszowie, [[Kraków|Krakowie]], [[Warszawa|Warszawie]] jako wikariusz, katecheta i prefekt szkół, spowiednik, wykładowca teologii moralnej. Uczył również łaciny. Od 1934 pracował stale w Krakowie, szczególnie poświęcając się posłudze w [[konfesjonał|konfesjonale]].
| |||