Historia Poznania 1253–1320: Różnice pomiędzy wersjami

W roku [[1253]] książę [[Przemysł I]] [[lokacja (historia)|lokował]] na [[prawo magdeburskie|prawie magdeburskim]], w pobliżu osady przy kościele św. Gotarda, nowe miasto. Osadę tę uzyskał książę w [[1244]] od biskupa poznańskiego w zamian za osadę przy kościele św. Wojciecha. Na dokumencie (znanym tylko z odpisów) za nadawców prawa podaje się zarówno księcia Przemysła I i jego brata [[Bolesław Pobożny|Bolesława Pobożnego]].

 

Tekst '''Przywileju lokacyjnego Poznania''' z odpisu z [[1877]] opartego na [[transumpt|transumpcie]] z [[1298]] roku

:: ''W imię Pańskie. Amen. Ponieważ Bóstwo tylko żadnych braków nie posiada i o wszystkim pamięta, dlatego kruchość ludzkiej natury szukała w sztuce lekarstwa na to, co z woli Twórcy zabrakło tężyźnie naturalnej budowy. Aby więc to, co w czasie się dzieje nie zanikło w pamięci z biegiem czasu, jest zwyczaj uwieczniać to znakami pisma; w tym celu wiadomym niech będzie obecnym i przyszłym, patrzącym na tę kartę: że my: Przemysł i Bolesław, bracia rodzeni, z łaski Bożej książęta Polski, własnej woli postanowieniem, a także używszy rady naszych baronów, a za zgodą czcigodnego w Chrystusie ojca księdza [[Bogufał II|Bogufała]] biskupa i całej kapituły poznańskiego kościoła uczciwemu mężowi [[Tomasz z Gubina|Tomaszowi]] i jego potomstwu dajemy dla lokowania na prawie niemieckim miasto, które powszechnie zwane jest Poznań, potwierdzając w nim ośmioletnią wolność.''