Kirył Sosnowski: Różnice pomiędzy wersjami

Był synem Wacława Sosnowskiego, przemysłowca z [[Wielkopolska|Wielkopolski]] i Stanisławy z domu Weber. W [[1929]] r. ukończył [[I Liceum Ogólnokształcące im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu|gimnazjum im. Karola Marcinkowskiego]] w [[Poznań|Poznaniu]]. Następnie studiował na Wydziale Prawno-Ekonomicznym [[Uniwersytet Poznański|Uniwersytetu Poznańskiego]], który zakończył w [[1936]] r. W latach [[1930]]-[[1932]] był jednocześnie sekretarzem [[Związek Akademicki Młodzież Wszechpolska|Młodzieży Wszechpolskiej]] w Poznaniu i kierownikiem [[Narodowa Organizacja Gimnazjalna|Narodowej Organizacji Gimnazjalnej]] w tym mieście. Od [[1933]] r. pełnił funkcję redaktora [[Przewodnik Katolicki|"Przewodnika Katolickiego"]] i [[Tęcza (pismo)|"Tęczy"]]. Był redaktorem technicznym odpowiedzialnym za ilustracje i opracowanie graficzne publikacji wydawanych w Wydawnictwie Księgarni Św. Wojciecha m.in. opracował graficznie głośną książkę [[Józef Kisielewski|Józefa Kisielewskiego]] "Ziemia gromadzi prochy" za co dostał się na listę wrogów III Rzeszy i tropiło go [[Gestapo]]. Po klęsce wrześniowej [[1939]] r. od razu zaangażował się w działalność konspiracyjną. W październiku tego roku był współzałożycielem w Poznaniu organizacji "Ojczyzna", w której następnie prowadził dział dokumentacji i propagandy oraz dział łączności zagranicznej, pozostając rzeczywistym przywódcą organizacji. W lipcu [[1940]] r. został kierownikiem Wydziału Łączności z Zagranicą i jednocześnie zastępcą kierownika Biura [[Delegatura rządu|Delegatury Rządu na Kraj]] dla ziem wcielonych do [[III Rzesza|Rzeszy Niemieckiej]]. Od stycznia [[1941]] r. przeszedł do ZWZ. Był tam szefem sztabu Komendy Okręgu Poznań, a od lata 1940 r. do stycznia 1941 r. szefem [[Biuro Informacji i Propagandy|Biura Informacji i Propagandy]] Komendy Okręgu. Po wysiedleniu z Wielkopolski, przybył do [[Warszawa|Warszawy]], gdzie został kierownikiem Sekcji Zachodniej Departamentu Informacji i Prasy Delegatury Rządu, a od [[1943]] r. – Sekcji Informacji i Propagandy. Był współautorem i redaktorem wielu publikacji i pism konspiracyjnych. Aresztowany przez Niemców 13 kwietnia [[1944]] r., został wywieziony do obozu koncentracyjnego [[Stutthof]]. Po jego wyzwoleniu w [[1945]] r. przez wojska sowieckie, powrócił do Poznania. Po zakończeniu wojny był współorganizatorem [[Instytut Zachodni|Instytutu Zachodniego]]. Od [[1946]] r. był redaktorem [[Przegląd Zachodni|"Przeglądu Zachodniego"]], a od [[1948]] r. – kierownikiem działu wydawniczego [[Wydawnictwo Pallotinum|Wydawnictwa "Pallotinum"]]. W latach [[1949]]-[[1953]] był więziony, w [[1957]] r. został zrehabilitowany. Od 1957 r. był wykładowcą w Duchownym Seminarium Zagranicznym w Poznaniu i jednocześnie od 1959 r. do 1964 r. kierownikiem redakcji krajowej pisma "Cahiers Pologne Allemagne", wydawanego w [[Paryż|Paryżu]]. Zmarł 19 września 1966 r. Był odznaczony w [[1961]] r. [[Order Odrodzenia Polski|Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski]].