|
== Historia ==
rotfL mi was żal
W [[1252]], w związku z planami przeniesienia [[Poznań|Poznania]] na lewy brzeg [[Warta|Warty]], [[biskupi poznańscy|biskup]] wraz z poznańską kapitułą wyrazili zgodę na erekcję nowego kościoła, nad którym patronat mieliby sprawować właśnie biskup i dostojnicy diecezji. Zezwolenie to zostało potwierdzone w przywileju lokacyjnym z [[1253]]. W tym też roku, zgodnie z zapisami w ''Annales Posnanienses'' z [[XV wiek]]u, miała też się odbyć erekcja [[kościół farny|parafii farnej]] wydzielonej z [[kościół św. Marcina w Poznaniu|parafii św. Marcina]], jednak uważana za bardziej wiarygodną [[Kronika wielkopolska]] przesuwa tę datę do roku [[1263]] lub [[1262]]. Jedna z ostatnich dat wydaję się właściwą, gdyż wystawienie dokumentu lokacyjnego wyprzedziło o kilka lat zarówno założenie miasta, jak i budowę świątyni. Nie dano jej jednak tak popularnego w wielu miastach wezwania Najświętszej Marii Panny, gdyż posiadał je już kościół kolegiacki na Ostrowie Tumskim. Ta sama kronika zaznacza, że w [[1296]] patronat nad kościołem sprawował [[książęta wielkopolscy|książę]], który być może był też fundatorem. Rok 1263 to również przypuszczalna data rozpoczęcia budowy. Kolejnymi opiekunami fary, w [[1282]], zostały [[dominikanki]]. Znamy również dwie daty, w których kościół poddano znacznym pracom budowlanym. Były to lata [[1388]] i [[1442]], jednak już w [[1447]], podczas wielkiego pożaru Poznania, kościół został zniszczony. Wówczas opiekę nad farą przejął osobiście król [[Kazimierz IV Jagiellończyk|Kazimierz Jagiellończyk]], który jednocześnie odebrał ją dominikankom. Odbudowany kościół ponownie otwarto w [[1470]], a dekretem biskupa Andrzeja Bińskiego z 29 kwietnia tegoż roku przy kościele powołano dziekanię. Rok potem, 5 lipca [[1471]], nadano mu godność [[kolegiata|kolegiaty]] oraz kapituły z liczbą nie ponad czternastu członków, w tym proboszcza, dziekana, kustosza i kantora. W pierwszej połowie XVI w. niektórzy kaznodzieje propagowali poglądy [[reformacja|reformacyjne]], m. in. ks. [[Andrzej Samuel]]. W [[1555]] [[Zygmunt II August|Zygmunt August]] przekazał patronat nad kościołem magistratowi Poznania. W Pożarze z [[1656]] spłonęło wnętrze, remont po tej tragedii zakończył się w [[1661]]. Gotycki korpus świątyni przetrwał w niemal niezmienionym stanie do [[3 czerwca]] [[1773]], kiedy to uderzenie [[piorun]]a wywołało pożar, który niemal doszczętnie strawił kolegiatę. Następnie podczas próby odbudowy, [[18 września]] [[1777]], runęła jedna ze ścian. To co pozostało strawił kolejny pożar w [[1780]]. Wówczas parafia farna przejęła kościół po kasowanym zakonie jezuitów, odstępując od remontu zrujnowanej kolegiaty. Resztki kościoła rozebrano w [[1802]].
saasdsadasdasdsadasdasssssssssssssssssssssssssssssssssssssss
„Kolegiata św. Marii Magdaleny w Poznaniu”
sssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssss
W październiku [[1996]] r. na terenie zajmowanym niegdyś przez kościół prowadzono prace archeologiczne.
== Opis budowli ==
|
