Jakub Falkowski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne |
lit. |
||
Linia 2:
'''Franciszek Jakub Falkowski''' (ur. [[29 kwietnia]] [[1775]] w [[Budlewo|Budlewie]], zm. [[2 września]] [[1848]] w [[Warszawa|Warszawie]]) - polski [[Pedagogika|pedagog]] i [[Filantropia|filantrop]], [[Pijarzy|pijar]].
Kształcił się u OO. Pijarów w [[Drohiczyn (województwo podlaskie)|Drohiczynie]] nad Bugiem.
W [[1800]] roku przyjął [[święcenia kapłańskie]] z rąk [[Onufry Szembek|Onufrego Szembeka]]. Jako ksiądz został nauczycielem w szkole w [[Szczuczyn (województwo podlaskie)|Szczuczynie]], gdzie poznał głuchoniemego chłopca. Zainteresował się kształceniem głuchych. Studiował pedagogikę głuchych w Lipsku i Wiedniu. W [[1817]] r. założył [[Instytut Głuchoniemych w Warszawie]], pierwszą w Polsce szkołę kształcącą dzieci głuche. Przez wiele lat był również jej rektorem. Został pierwszym proboszczem parafii [[Kościół św. Aleksandra w Warszawie|św. Aleksandra]] 18 czerwca [[1826]].
Zmarł 2 września 1848 roku. Jego szczątki zostały złożone w kościele świętego Aleksandra w Warszawie.
| |||