Otwór kierunkowy: Różnice pomiędzy wersjami

'''Otwór kierunkowy''' - [[odwiert]] charakteryzujący się zamierzonym skrzywieniem osi.

 

'''Otwory kierunkowe''' wiercone są zarówno na lądzie jak i pod dnem mórz i oceanów. W praktyce wiertniczej spotyka się najczęściej następujące zastosowania otworów kierunkowych:

=== Wiercenie grupy otworów z jednego stanowiska ===

W wielu przypadkach bardziej ekonomiczne jest wykonanie grupy odwiertów z jednego stanowiska. Ma to miejsce szczególnie podczas eksploatacji podmorskich pól naftowych, gdzie poszczególne złoża są położone na tyle blisko siebie, że wykonywanie pojedynczych otworów z indywidualnych [[platforma wydobywcza|platform]] jest niepraktyczne i nie miałoby ekonomicznego uzasadnienia.

Takie rozwiązanie pozwala również znacznie skrócić czas od wykonania pierwszego odwiertu, do oddania złoża do eksploatacji, bowiem unika się w ten sposób strat czasu związanych z przemieszczaniem platformy na nowe stanowisko.

Należy również wymienić przypadek, gdy wykonane w trakcie prowadzonych prac [[geofizyka otworowa|badania geofizyczne]] wykażą prawdopodobieństwo istnienia innego poziomu perspektywicznego, leżącego w pobliżu. W tym wypadku czynniki ekonomiczne decydują o odwierceniu z istniejącego otworu kolejnego, odchylonego odcinka.

=== Badanie struktur niedostępnych wierceniem otworu pionowego ===

Wiercenie otworów pionowych jest często niemożliwe, z powodu istnienia przeszkód pochodzenia naturalnego (góry, zbiorniki wodne) lub stworzonych przez człowieka (obszary zabudowy miejskiej, drogi, itd.). Znajdujące się pod takimi miejscami poziomy ropo i gazonośne udostępnia się za pomocą '''odwiertów kierunkowych'''.

=== Odwierty wykonywane w sąsiedztwie uskoków ===