Otwór kierunkowy: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
grafika
Linia 16:
W przypadku wystąpienia niekontrolowanego przypływu płynu złożowego do otworu, połączonego z pożarem na [[wiertnia|wiertni]] i niemożnością opanowania zaistniałej sytuacji metodami konwencjonalnymi, w pobliżu wykonuje się odwiert ratunkowy. Po odwierceniu odcinka pionowego, na wymaganej głębokości następuje odejście od pionu w kierunku otworu pierwszego (tzn. tego, na którym wystąpiła erupcja) w taki sposób, by nastąpiło połączenie obu odwiertów. Umożliwia to zatłoczenie odpowiedniej ilości obciążonej [[płuczka wiertnicza|płuczki wiertniczej]] i tym samym zrównoważenie [[ciśnienie złożowe|ciśnienia złożowego]], które wywołało erupcję.
=== „Prostowanie” otworu ===
[[Grafika:Prostowanie-otworu.png|right|250px|thumb|Wiercenie grupy otworów z jednego stanowiska.]]
Podczas wiercenia otworów pionowych zdarza się wielokrotnie, że następuje niezamierzone odchylenie osi otworu od pionu. Może być to związane ze zmianą fizycznych własności przewiercanych warstw skalnych, kątem ich [[bieg i upad|upadu]], występowaniem [[kawerna|kawern]], etc. W takich wypadkach koryguje się trajektorię wierconego otworu z użyciem technologii identycznej ze stosowaną do wiercenia odcinków krzywoliniowych.
 
=== Odchylanie osi otworu od istniejącego odcinka ===
W trakcie wiercenia otworu często natrafia się na strefy katastrofalnych ucieczek płuczki, zaciskania ścian i przechwyceń [[przewód wiertniczy|przewodu wiertniczego]], bądź innych komplikacji, spowodowanych właściwościami przewiercanych skał. W takich przypadkach może się okazać konieczne odwiercenie nowego odcinka z miejsca, leżącego powyżej już istniejącego fragmentu otworu, w celu ominięcia strefy, której przewiercanie skutkuje wyżej wymienionymi zagrożeniami.