Wersja z 15:52, 29 lis 2009 edytuj Berasategui (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 50 990 edycji sylwetka Maksymiliana Staszewskiego, weterana powstania wielkopolskiego, społecznika z Opalenicy		Wersja z 13:57, 30 lis 2009 edytuj anuluj edycję Pawmak (dyskusja \| edycje) Redaktorzy, Administratorzy 58 803 edycje poprawa linków do przek., WP:SK, kat., dr. następna edycja →
Linia 1: '''Maksymilian Leonard Staszewski''' (ur. [[5 października]] [[1877]] w [[Opalenica\|Opalenicy]], zm. [[29 maja]] [[1983]]), – polski działacz społeczny, uczestnik [[powstanie wielkopolskie\|powstania wielkopolskiego]], rolnik. == Życiorys == Był synem rolnika Józefa i Marianny z Krzyżagórskich. Służył wojskowo w czasie I wojny światowej. W listopadzie 1918 był współorganizatorem i pierwszym przewodniczącym Rady Robotniczo-Żołnierskiej w Opalenicy; Rada, działająca następnie wspólnie z Radą Ludową, odsunęła od stanowisk urzędników niemieckich, pozostawiając jedynie – pod kontrolą – burmistrza Gerlacha. W grudniu 1918 po konflikcie wewnątrz Rady Staszewski wycofał się, działał jednak nadal na rzecz powstania: magazynował oraz zaopatrywał w broń i żywność powstańców z Opalenicy, werbował ochotników. W latach międzywojennych był m.in. sekretarzem i od 1931 wiceprezesem rady nadzorczej Banku Ludowego w Opalenicy, współzałożycielem (1921) i sekretarzem opalenickiego oddziału Związku Inwalidów Wojennych Rzeczypospolitej Polskiej, organizatorem zbiórki pieniężnej na [[plebiscyt na Górnym Śląsku]]. Działał również w Towarzystwie Przemysłowo-Rzemieślniczym, Spółce Melioracji Mogilnicy, Komunalnej Kasie Oszczędności. Należał do najaktywniejszych członków Rady Miejskiej, szczególnie zasłużył się uruchomieniem pierwszej w mieście mleczarni. W 1926 wszedł w skład komitetu na rzecz powołania powiatu w Opalenicy. W 1939 przez pewien czas był przetrzymywany przez wkraczających Niemców jako zakładnik, potem wraz z rodziną został wysiedlony do [[Chełm\|Chełma Lubelskiego]]. Po powrocie do Opalenicy w 1945 był m.in. członkiem zarządu Gminnego Koła [[Gminna Spółdzielnia "Samopomoc Chłopska"\|Samopomocy Chłopskiej]]. Odznaczony został Krzyżem Kawalerskim i Komandorskim [[Order Odrodzenia Polski\|Orderu Odrodzenia Polski]] oraz [[Wielkopolski Krzyż Powstańczy\|Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym]]. Dożył sędziwego wieku, zmarł 29 maja 1983 w wieku 106 lat. Pochowany został na cmentarzu w Opalenicy. Miał pięcioro dzieci. Syn Edward (ur. 19 września 1909 w Opalenicy) został [[salezjanie\|salezjaninem]]; wyświęcony na księdza 24 czerwca 1941, pracował m.in. w Częstochowie i Kielcach. Córka Stanisława została nauczycielką, pozostałe córki pracowały jako hafciarka, rolniczka i kucharka. === Źródła= == * Zygmunt Duda, ''Maksymilian Leonard Staszewski'', w: ''Opalenicki słownik biograficzny'', tom II (pod redakcją Bogumiła Wojcieszaka), Opalenicka Oficyna Wydawnicza, Wydawnictwo ABOS Sp. z o.o., Opalenica-Poznań 1994, s. 112-114 (z fotografią) * Justyna Kuśtowska, Kazimierz Szczerba, ''Grobowiec salezjanów w Kielcach'', w: "Orator Świętokrzyski. Pismo dzieła salezjańskiego w Kielcach", nr 114, listopad 2008 (dotyczy syna, Edwarda Staszewskiego) {{DEFAULTSORT:Staszewski, Maksymilian}} [[Kategoria:Odznaczeni Orderem Odrodzenia Polski (1944-1989)]] [[Kategoria:Polacy w I wojnie światowej]] [[Kategoria:Polscy działacze społeczni]] [[Kategoria:~~Powstańcy~~Polscy ~~wielkopolscy~~rolnicy]] [[Kategoria:Polscy stulatkowie]] [[Kategoria:Powstańcy wielkopolscy]] [[Kategoria:Urodzeni w 1877]] [[Kategoria:Zmarli w 1983]]

Maksymilian Staszewski: Różnice pomiędzy wersjami