Domenichino: Różnice pomiędzy wersjami

[[Plik:LastCommunion.jpg|thumb|right|250px|''Ostatnia Komunia św. Hieronima'' (1614)]]

[[Plik:Domenichino.jpg|thumb|right|250px| ''Św. Cecylia'' (1617)]]

[[Plik:Domenichino 002.jpg|thumb|right|250px|''Męczeństwo św. Piotra Męczennika'' (1619-21)]]

[[Plik:Zampieri_St_John_Evangelist.jpg|thumb|250px|''Św. Jan Ewangelista'' (1621-29)]]

'''Domenichino''', właśc. '''Domenico Zampieri''' (ur. [[21 października]] [[1581]] w [[Bolonia|Bolonii]], zm. [[6 kwietnia]] [[1641]] w [[Neapol]]u) – [[Włochy|włoski]] malarz i rysownik okresu [[barok]]u.

Był uczniem [[Flandria|flamandzkiego]] malarza [[Denis Calvaert|Denisa Calvaerta]]. W 1602 wyjechał do [[Rzym]]u, gdzie studiował w Akademii [[Carracci]]ch. W 1602 został współpracownikiem [[Annibale Carracci|Annibale Carracciego]]. Był autorem szeregu [[fresk]]ów, m.in. w [[Palazzo Farnese]] (1603-4), kościele San Onofrio (1604-5) i [[oratorium (budownictwo)|oratorium]] San Gregorio Magno (1609) w [[Rzym]]ieRzymie. W 1612 wyjechał na krótko do [[Bolonia|Bolonii]]. Po powrocie do [[Rzym]]uRzymu wykonał [[fresk]]ifreski ze scenami z życia [[ Cecylia Rzymianka|Świętej Cecylii]] w kościele [[San Luigi dei Francesi]] oraz zaprojektował sklepienie i obraz [[ołtarz]]owy w kościele [[Bazylika św. Marii na Zatybrzu|Matki Boskiej na Zatybrzu]]. W czasach [[pontyfikat]]upontyfikatu [[Grzegorz XV|Grzegorza XV]] uzyskał tytuł architekta papieskiego. W 1631 wyjechał do [[Neapol]]uNeapolu, gdzie namalowałwykonał [[fresk]]ifreski w kościele San Gennaro.

SzczytowymJego jegoszczytowym osiągnięciem w dziedzinie malarstwa dekoracyjnego są monumentalne [[fresk]]ifreski w [[Rzym|rzymskim]]rzymski kościele [[San Andrea della Valle]] (1624-28) z przedstawieniem 4 [[Ewangeliści|ewangelistów]] w [[pendentyw]]ach [[kopuła|kopuły]] oraz scen z życia [[Andrzej Apostoł|Andrzeja Apostoła]] w [[prezbiterium]], odznaczające się niezwykłą plastycznością postaci, wyrazistością rysunku i umiejętnym zakomponowaniem wielkich przestrzeni.

Malował obrazy o tematyce religijnej, mitologicznej i alegorycznej oraz [[pejzaż]]e. Był też znakomitym [[portret|portrcistąportrecistą]] (portrety przedstawicieli rzymskiej arystokracji i dworu papieskiego). Reprezentował nurt klasycyzujący rzymskiego malarstwa [[barok]]owegobarokowego. Kontynuował tradycję [[Rafael]]a i [[Annibale Carracci|Annibale Carracciego]]. Jego kompozycje figuralne odznaczają się dużą ekspresją, precyzją rysunku oraz harmonią kompozycji.

Pozostawił ok. 2000 rysunków. Duża część spuścizny rysunkowej artysty znajduje się obecnie w zbiorach królewskich w [[Windsor|Windsorze]]. Zajmował się również rzeźbą i muzyką. Jego uczniami byli m.in. [[Gian Pietro Bellori]], [[Giovanni Francesco Romanelli]] i [[Pietro Testa]].