Gao Gang: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
jak mógł paść ofiarą Kampanii przeciwko prawicowcom, skoro miała ona miejsce 3 lata po jego śmierci? |
drobne redakcyjne |
||
Linia 12:
W [[1946]] roku został wysłany do [[Mandżuria|Mandżurii]], wyzwolonej rok wcześniej spod japońskiej okupacji przez [[Armia Czerwona|armię sowiecką]]. W [[1949]] roku został szefem partii w regionie [[Dongbei]]. Działając na tyłach chińskich ''ochotników'' walczących w [[wojna koreańska|wojnie koreańskiej]], Gao zadbał o ich odpowiednie zaopatrzenie.
Jako rządzący Dongbei nawiązał również dobre stosunki ze [[Józef Stalin|Stalinem]], dzięki któremu Dongbei uzyskał od [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]] pomoc ekonomiczną, której Stalin generalnie skąpił Chinom. Pamiątką po tej wyjątkowej współpracy jest Park Stalina w [[Harbin]]ie – ewenement na skalę całych Chin, w których Stalin nie cieszył się kultem
Współpracując z ZSRR sam Gao Gang również sprowadził na siebie podejrzenia Mao, który uważał, że w [[Dongbei]] powstała swego rodzaju "sowiecka kolonia". W [[1952]] roku został szefem Centralnej Komisji Planowania ChRL i rok później przeniósł się do Pekinu. Zyskał w ten sposób pozycję nr 6 w partyjnej hierarchii, ale jednocześnie został również odcięty od swej bazy. W [[1954]] roku nieoczekiwanie wydalony z partii i aresztowany pod zarzutem przygotowania spisku w celu przejęcia władzy<ref name=Polit2></ref>. Fakt jego aresztowania i zarzuty podano do publicznej wiadomości dopiero w marcu [[1955]] roku wraz z informacją, że popełnił samobójstwo w więzieniu<ref name=Polit2>{{cytuj książkę |nazwisko = Polit| imię = Jakub| autor link = | tytuł = Chiny| wydawca = Wydawnictwo Trio| miejsce = Warszawa| rok = 2004| strony = 208| isbn = 83-88542-68-0}}</ref>.
| |||