Kryzys przysięgowy: Różnice pomiędzy wersjami

[[GrafikaPlik:Wilhelm II of Germany.jpg|150px|thumb|right|Wilhelm II]]

Wiosną [[1917]] roku [[Rosja]] zgodziła się na polską niepodległość, co oznaczało poparcie sprawy polskiej przez całą [[Ententa|ententę]]. W [[kwiecień|kwietniu]] tego roku do wojny przystąpiły [[Stany Zjednoczone]], co przesądziło klęskę państw centralnych -– przestały być interesującym sojusznikiem. [[Niemcy]] zdawali sobie sprawę ze swojego położenia i zażądali od legionów powtórnej przysięgi. Dotychczasowy inicjator współpracy z państwami centralnymi, [[Józef Piłsudski]], w zmienionej sytuacji zalecił legionistom przysięgi nie składać. [[I Brygada Legionów Polskich|I]] i [[III Brygada Legionów Polskich|III Brygada]] [[9 lipca]] [[1917]] demonstracyjnie uchyliły się od przysięgania wierności [[Wilhelm II Hohenzollern|Wilhelmowi II]].

[[II Brygada Legionów Polskich|II Brygada]] została wcielona do [[Armia Austro-Węgier|wojska austriackiego]], jako PKP -– [[Polski Korpus Posiłkowy]]. W wyniku kryzysu legioniści, którzy odmówili złożenia przysięgi zostali internowani w obozach w [[Szczypiorno|Szczypiornie]] i [[Beniaminów (województwo mazowieckie)|Beniaminowie]], natomiast [[Józef Piłsudski]] został uwięziony w [[Magdeburg|Magdeburgu]]u razem ze swoim szefem sztabu -– [[Kazimierz Sosnkowski|Kazimierzem Sosnkowskim]].