Bitwa pod Krasnobrodem (1939): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne, int.
m lit., drobne redakcyjne
Linia 20:
}}
{{Kampania wrześniowa}}
'''Bitwa pod Krasnobrodem''' - stoczona w pobliżu [[Krasnobród|Krasnobrodu]]u niedaleko [[Zamość|Zamościa]] [[23 września]] [[1939]]. Była to najprawdopodobniej ostatnia bitwa kawalerii w [[Kampania wrześniowa|kampanii wrześniowej]].
 
=== Przebieg bitwy ===
Linia 27:
2. szwadron rtm. Rojcewicza z 25 p.uł. pokonał napotkane we mgle siły ubezpieczające główne wojska Niemców. Polakom udało ukryć się przed zmasowanym ogniem karabinów maszynowych i dotarli do pierwszych zagród. Zaskoczeni nagłym atakiem żołnierze [[8 Dywizja Piechoty (niemiecka)|8. Dywizji Piechoty]] (pod dowództwem [[generał|generała dywizji]] Kocha) opuścili Krasnobród. Za Krasnobrodem w kierunku południowym 27 p.uł. maszerował na Majdan Sopocki.
==Potyczka z kawalerią niemiecką==
Oddział por. Tadeusza Gerleckiego dotarł do wzgórza niedaleko Kaplicy na Wodzie. Nagle zza wzniesienia wyłonił się oddział kawalerii wschodniopruskiej. 1. szwadron 25 p.uł. z porucznikiem Gerleckim na czele zaszarżował na jazdę niemiecką (byłabyli to kawaleriakawalerzyści niemieckaz 17. Pułku Rajtarów Bamberskich - Siebzehnte Reiter Regiment). Ci odpowiedzieli kontrszarżą. Niemcy przy pomocy swych ciężkich rumaków chcieli zepchnąć przeciwników ze wzgórza. Natomiast Polacy upatrywali szansę w zwrotności swych lżejszych koni. Rozpoczęła się walka na biała broń. Niemiecki oficer już na początku starcia pokonał jednego ułana i bez problemów radził sobie z grupą polskich jeźdźców. Wreszcie do Niemca dopadł sam [[porucznik]] Gerlecki. Nie wiadomo jak zakończyła by się ich potyczka, gdyby nie to że [[kapral]] Mikołajewski ciosem w plecy powalił wrogiego oficera na ziemię. Po stracie dowódcy kawaleria przeciwnika zaczęła odwrót w górę, w stronę klasztoru. Uciekli do lasu położonego za wzniesieniem.
==Masakra 1. szwadronu==
Czoło szwadronu gnało w dół za swoim dowódcą i dostało się pod silny ogień boczny ze wsi [[Podklasztor]]. W wyniku gwałtownego ostrzału z karabinów maszynowych padło mnóstwo ułanów i koni, między innymi porucznik Gerlecki oraz ppor. Śrutka dowódca plutonu kolarzy idącego na odsiecz ułanom. Zimną krew zachował kapral Mikołajewski, który wyprowadził jeźdźców na pobliskie wzgórze, gdzie nie zagrażali im już przeciwnicy. Ocalało jedynie 30 ułanów i 25 koni.
Linia 34:
== Zakończenie ==
Korzystając ze zwycięstwa 25 p.uł. z niemieckiego okrążenia wydostały się: [[Kresowa Brygada Kawalerii|Kresowa BK]], [[1 Pułk Szwoleżerów Józefa Piłsudskiego|1 pułk szwoleżerów]] i resztki [[Wileńska Brygada Kawalerii|Wileńskiej BK]]. Na skutek braku łączności nie dołączyły oddziały odrzucone niemieckim kontratakiem pod [[Kaczórki|Kaczórkami]], w tym należący do Nowogródzkiej BK 4 psk oraz [[Wołyńska Brygada Kawalerii|Wołyńska BK]] i brygada płk. Zakrzewskiego.
 
=== Druga bitwa pod Krasnobrodem - 24 IX 1939 ===
Ta bitwa polskich ułanów pod Krasnobrodem, poprzedziła następną, która rozegrała się w tym samym miejscu nazajutrz po pierwszej. W dniach 24 - 25 września 1939 doszło pod Krasnobrodem do walk, w których uczestniczyła [[39 Dywizja Piechoty (II RP)|39 DP Leg.]] gen. dyw. [[Brunon Olbrycht|Brunona Olbrychta]], wspierana przez II batalion zapasowy [[8 Pułk Piechoty Legionów|8pp. Leg.]], dowodzony przez mjr. Jana Lasotę wraz z przybyłymi z [[Chełm]]a posiłkami 8pp. leg. prowadzonymi przez mjr. Kiczaka.