Brama Starotoruńska w Toruniu: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m szablon
Linia 5:
| kraj = {{Państwo|POL}}<br /><small>(w 1887 <br />[[Plik:Flag of the German Empire.svg|20 px|borderd]] [[Cesarstwo Niemieckie|II Rzesza]])</small>
| miasto = [[Toruń]]
| adres =
| stopni_szer = 53| minut_szer = 00| sekund_szer = 33.01|szerokość = N
| stopni_dł = 18| minut_dł = 36| sekund_dł = 5.86|długość = E
| zabytek =
| typ = [[Brama]]
| styl = [[Gotyk]]
| architekt =
| wysokość całkowita =
| wysokość do dachu =
| kondygnacje = 4
| rozpoczęcie budowy =
| ukończenie budowy = 2. połowa [[XIII wiek|XIII]] wieku
| przebudowy = 1635
| pierwszy właściciel =
| kolejni właściciele =
| zniszczono = ok. 1887
| odbudowano =
| commons =
| www =
}}
'''Brama Starotoruńska''' w [[Toruń|Toruniu]] była jedną z ośmiu [[Mury miejskie Toruniaw Toruniu|bram]] [[Stare Miasto (Toruń)|Starego Miasta]]. Obecnie nie istnieje.
Brama Starotoruńska była pierwszą bramą wybudowaną w pierścieniu murów średniowiecznego [[Toruń|Torunia]], a zarazem jedyną btramą Starego Miasta wychodzącą w kierunku zachodnim. Swoją nazwę zawdzięcza [[Stary Toruń|Staremu Toruniowi]], osadzie położonej około 10 kilometrów od obecnego centrum, gdzie w 1233 roku lokowano pierwotne [[Zakon krzyżacki|krzyżackie]] miasto Toruń; nie zaś od Starego Miasta Torunia, stanowiącego część tzw. "starówki".
Linia 31:
Brama została wzniesiona w drugiej połowie [[XIII wiek]]u, w okolicy skrzyżowania obecnych ulic Fosa Staromiejska i Pod Krzywą Wieżą z ulicą Kopernika zamykając tę ostatnią. Brama była typową czterokondygnacyjną basztą, od której odróżniał ją jednak fakt, że pod spodem przebito przejście. Kształt bramy uległ poważnej zmianie, kiedy w 1635 roku część bramy uległa zawaleniu. Efektem tej katastrofy było przebudowanie budowli w taki sposób, że od strony zewnętrznej ponad przejściem pozostały dwie kondygnacje, zaś od strony miasta jedna. Całość przykryto spadzistym dachem.
 
Dla wzmocnienia obrony bramy wybudowano barbakan projektu mistrzów Anzelma i Mikołaja Vynkentzayla. Powstał on w 1429 roku i połączony był z bramą oraz głównym ciągiem murów [[Szyja bramna(fortyfikacje)|szyją bramną]] o długości 26, a szerokości 8 metrów. Półtorametrowej grubości mur szyi zapewniał bezpieczne poruszanie się na linii brama - barbakan. Dodatkowo sam barbakan chroniony był własną suchą fosą o szerokości 10 metrów. Sama, okrągła w przekroju, budowla liczyła 17 metrów wysokości i składała się z czterech części. Dolna kondygnacja miała około 25 metrów średnicy. Część druga była węższa, natomiast kondygnacja trzecia, jako, że mieściła [[machikuły]], znów była szersza. Machikułem nazywano wysunięty przed [[licoŚciana (budownictwo)|lico muru]] ganek z otworami w podłodze umożliwiający wyrzucanie pocisków. Ostatnie piętro zakończone spiczastym dachem ponowne z wężenie, bowiem mieścił się tam jedynie punkt obserwacyjny. Innowacyjnym elementem obronnym było połączenie z jednopiętrowym [[przedbramie]]m, które skierowano, w stosunku do szyi bramnej, pod pewnym kątem w stronę [[Wisła]]. Celem takiego rozwiązania było uniknięcie sytuacji, kiedy to nieprzyjaciel atakowałby jednocześnie i barbakan i bramę, a także umożliwienie ostrzału z murów miejskich bez niebezpieczeństwa uszkodzenia własnego barbakanu. Co więcej, most ponad fosą barbakanu był drewniany, co pozwalało na spalenie gdyby zaszła taka potrzeba. Rozwój technik artyleryjskich spowodował również wzrost znaczenia Barbakanu Starotoruńskiego, który był wówczas w stanie bronić cały zachodni odcinek murów: od Wisły, poprzez tamę spiętrzającą wodę w fosie, aż po stojąca na północno-zachodnim rogu murów basztę Koci Ogon.
 
Barbakan Starotoruński, podobnie jak [[Brama Chełmińska w Toruniu|Chełmiński]] uległ zniszczeniu podczas tragicznego dla Torunia oblężenia przez wojska [[Szwecja|szwedzkie]] [[Karol XII Szwedzki|Karola XII]] w 1703 roku - został wysadzony. Brama przetrwała aż do drugiej połowy [[XIX wiek]]u i została rozebrana z polecenia władz [[Cesarstwo Niemieckie|niemieckich]], prawdopodobnie w 1887 roku. Ostatecznie niwelację terenu po barbakanie zakończono na początku 1920 r.
 
Do dziś zachowały się fragmenty szyi bramnej, murów fosy barbakanu i murów fosy pomiędzy dawną bramą a [[Krzywa Wieża w Toruniu|Krzywą Wieżą]]. Prócz tego w miejscu fosy, w bezpośrednim sąsiedztwie dawnej bramy, znajduje się fontanna. W pierwszych latach [[XXI wiek]]u postawiono pamiątkową tablicę upamiętniającą istnienie Bramy Starotoruńskiej.