Spałowanie: Różnice pomiędzy wersjami

Spały mają różny wygląd w zależności od [[pora roku|pory roku]], w której następuje uszkodzenie, gatunku drzewa i gatunku zwierzęcia. Jeśli kora łatwo oddziela się od drewna, rany spowodowane spałowaniem są zazwyczaj rozległe i głębokie, zwłaszcza na [[drzewa liściaste|drzewach liściastych]]. Ten rodzaj spałowania określa się jako '''spałowanie letnie''' (niekiedy wiosenne). Występuje ono wraz z wiosennym ruszaniem soków. Podczas spałowanie letniego zwierzę podcina [[siekacz|siekaczami]] korę, następnie szarpnięciem głowy odrywa łatwo oddzielające się pasmo kory. W związku z tym długość spał letnich może znacznie przewyższać zasięg głowy zwierzęcia. W okresie późnej jesieni i zimy trudno oddzielająca się kora jest zestrugiwana z pnia za pomocą siekaczy, w miejscu uszkodzenia pozostaje znaczna część [[łyko|łyka]]. Pozostawione fragmenty łyka lub rzadziej zewnętrznej warstwy kory tworzą na pniu prążkowaną powierzchnię- są to '''spały zimowe'''. Spały zimowe, o małej powierzchni pnia, znacznie łatwiej ulegają zabliźnieniu niż spały letnie.▼

Spałowanie obniża odporność drzew, może też być bezpośrednią przyczyną ich zamierania. W wyniku łamania się lub zamierania spałowanych drzew powstają w młodnikach luki utrudniające dalszy prawidłowy wzrost i rozwój [[drzewostan|drzewostanów]]. Uszkodzenie drzew ułatwia wnikanie czynników chorobotwórczych, co ma ujemny wpływ na zdrowotność drzewostanów i wartość techniczną drewna. S. prowadzi do powstania [[zabitka (wada drewna)|zabitki]] -[[wady drewna]] z grupy [[wady budowy (wada drewna)|wad budowy]].▼