Gustaw Ostapowicz: Różnice pomiędzy wersjami

Ukończył gimnazjum w [[Kamieniec Podolski|Kamieńcu Podolsklim]]. W [[1888]] ukończył w Kijowie Oficerską Szkołę Piechoty i jako oficer rosyjskiej piechoty służył zawodowo w armii rosyjskiej. W czasie [[wojna rosyjsko-japońska|wojny rosyjsko-japońskiej 1904-1905]] walczył jako dowódcvadowódca batalionu, potem dowódca briańskiego pułku strzeleckiego. Podczas [[I wojna światowa|I wojny światowej]] jako dowódca pułku walczył na froncie z Niemcami. Generał major z [[1916]] jako dowódca Brygady Piechoty. W [[1917]] dowódca Dywizji Piechoty - czterokrotnie ranny pozostawał w szeregu. W okresie lipiec [[1917]] - maj [[1918]] dowódca 1 Dywizji Strzelców w [[I Korpus Polski w Rosji|I Korpusie Polskim]] na Wschodzie (w Rosji). po kapitulacji Korpusu działał w kręgu dowborczyków w Warszawie.

Od listopada [[1918]] w Wojsku Polskim. Listopad 1918 - marzec 1919 szef Misji Wojskowej na Ukrainie w Kijowie, Odessie i na Kubaniu, gdzie popadł w konflikt z gen. [[Lucjan Żeligowski|L. Żeligowskim]]. Po przybyciu do Polski w okresie maj - sierpień 1919 w dyspozycji Ministerstwa Spraw Wojskowych (MSWoj), sierpień - wrzesień 1919 dowódca 2 Dywizji Strzelców Armii gen. [[Józef Haller|Józefa Hallera]], później 11 Dywizji Piechoty. Kwiecień 1920 - maj [[1921]] w dyspozycji MSWoj., po czym w Stacji Zbornej OficerowOficerów w Warszawie.