Zakopane: Różnice pomiędzy wersjami

Zakopane powstało jako osada na miejscu sezonowych osad pasterskich. Pierwszy (zaginiony) przywilej osadniczy wydał podobno [[Stefan Batory]] w [[1578]] roku, który to przywilej został zatwierdzony przez króla [[Michał Korybut Wiśniowiecki|Michała Wiśniowieckiego]] przywilejem osadniczym w [[1670]] roku (znanym tylko z odpisów – nie zachował się oryginał). W [[1676]] roku wieś liczyła 43 mieszkańców (wraz z [[Olcza|Olczą]] i [[Poronin]]em). Pierwotnie osada należała do króla, później do cesarsko-królewskiego skarbu austriackiego. W [[1824]] roku Zakopane wraz z częścią Tatr zostało sprzedane węgierskiej rodzinie HomolascówHomolacsów. W [[XVIII wiek]]u w [[Kuźnice|Kuźnicach]] zbudowano hutę żelaza (w [[XIX wiek]]u był to największy zakład metalurgiczny w [[Galicja|Galicji]]). Rozkwit Zakopanego rozpoczął się w drugiej połowie XIX w., kiedy to właściwości klimatyczne Zakopanego zaczął popularyzować [[Tytus Chałubiński]]. W roku 1876 Towarzystwo Tatrzańskie otworzyło w Zakopanem [[Zespół Szkół Plastycznych im. Antoniego Kenara w Zakopanem|szkołę snycerską]]. W [[1886]] r. zostało uznane za uzdrowisko. W [[1889]] roku Zakopane liczyło już 3000 mieszkańców. W tymże też roku kupił je na licytacji (wraz z dużą częścią Tatr) hrabia [[Władysław Zamoyski (hrabia)|Władysław Zamoyski]] – "mąż opatrznościowy" Tatr polskich, który stworzył podwaliny obecnego parku narodowego. W [[1933]] roku Zakopane uzyskało prawa miejskie. W czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]] Zakopane stało się ważnym punktem przerzutowym na Węgry. W podziemiach [[Hotel Palace|hotelu "Palace"]] mieścił się areszt [[Gestapo]]