Jan Żabczyc: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
wikizacja, szablony, drobne redakcyjne |
-szablon, +źródła (WP:BATUTA), +rozbudowa |
||
Linia 1:
'''Jan Żabczyc''' (lub ''Jan z Żabczyca'') – zm. po 1629 r.<ref name="s.370">{{cytuj książkę |nazwisko= Kotarska |imię= Jadwiga |nazwisko2= Kotarski |imię2= Edmund |tytuł= Średniowiecze, renesans, barok. | rozdział= |wydawca= Wydawnictwo Harmonia |miejsce= Gdańsk |rok= 2002 |strony= 370 |isbn=83-7134-121-0 }}</ref>, [[XVII wiek|XVII-wieczny]] poeta, autor pierwszego zbioru polskich [[kolęda|kolęd]], zatytułowanego ''[[Symfonie anielskie abo Kolęda mieszkańcom ziemskim od muzyki niebieskiej, wdzięcznym okrzykiem na Dzień Narodzenia Pańskiego zaśpiewane]]'' (wyd. [[Kraków]], [[1630]]).
Prawdopodobnie pochodził z chłopskiej lub mieszczańskiej warstwy społecznej, wykształcenie zdobywał w [[Uniwersytet Jagielloński|Akademii Krakowskiej]]. Związany był z małopolskimi magnatami, na cześć których pisał utwory [[panegiryk|panegiryczne]]. W latach 1605-1630 publikował w Krakowie, gdzie spędził część życia.
Jest autorem zbioru pt. ''Symofnie anielskie...'' (1630), zawierającym 36 kolęd, głównie w odmianie pasterskiej (zob. . Utwory charakteryzują się sporym zróżnicowaniem: począwszy od tematyki, a skończywszy na budowie wierszy. W zbiorze znalazły się także pastorałki zbudowane w formie dialogowej, zbliżone do [[jasełka|jasełek]]. ''Symfonie...'' poprzedził ''Instrukcją'', w której zawarł odesłania do popularnych wówczas w Polsce melodii, na bazie których napisał kolędy. Posłużył się tym samym tzw. [[kontrafaktura|kontrafakturą]], tzn. wykorzystał melodię piosenki świeckiej w pieśni o charakterze religijnym<ref name="s.371">{{cytuj książkę |nazwisko= Kotarska |imię= Jadwiga |nazwisko2= Kotarski |imię2= Edmund |tytuł= Średniowiecze, renesans, barok. | rozdział= |wydawca= Wydawnictwo Harmonia |miejsce= Gdańsk |rok= 2002 |strony= 371 |isbn=83-7134-121-0 }}</ref>.
W latach późniejszych zbiór był publikowany pod innym nazwiskiem – [[Jan Karol Dachnowski|Jana Karola Dachnowskiego]], stąd istnieją wątpliwości, czy Żabczyc nie był tylko kolekcjonerem bożonarodzeniowych utworów<ref name="s.370"/>. Liczne pieśni z tego zbioru weszły na stałe do kanonu polskich kolęd, np. ''[[Przybieżeli do Betlejem]]'', ''[[Pastuszkowie, bracia mili]]''<ref name="s.371"/>.
Ponadto Żabczyc był autorem zbiorów pt. ''Praktyka dworska'' (1615), ''Etyka dworskie'' (1615), ''Polityka dworskie'' (1616), ''Quaternio, w którym się wyrażają Boskie sprawy niepojęte, aniołów, nieba, żywiołów powinności i obyczaje ludzkie'' (1629). Wydania te zawierały głównie [[maksyma|maksymy]], wierszyki, [[parafraza|parafrazy]] [[przysłowie|przysłów]]. Ponadto Żabczyc jest autorem [[parodia|parodii]] tzw. [[prognostyk astrologiczny|prognostyka astrologicznego]] pt. ''Kalendarz wieczny'' (1614).
{{wikisource autor|autor=Jan Żabczyc|dopełniacz=Jana Żabczyca}}
{{Przypisy}}
== Bibliografia ==
* {{cytuj książkę |nazwisko= Kotarska |imię= Jadwiga |nazwisko2= Kotarski |imię2= Edmund |tytuł= Średniowiecze, renesans, barok. | rozdział= |wydawca= Wydawnictwo Harmonia |miejsce= Gdańsk |rok= 2002 |strony= 370-372 |isbn=83-7134-121-0 }}
{{DEFAULTSORT:Żabczyc, Jan}}
|