Lotar III: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
korekta błędów, bibliografia |
m →Życie i panowanie: poprawa linków |
||
Linia 27:
Pochodził z saskiego rodu, jego ojcem był Gerhard von Supplinburg, hrabia Harzgau, matką Jadwiga von Formbach, która owdowiawszy poślubiła w [[1080]] r. księcia Lotaryngii [[Teoderyk II Waleczny|Teoderyka II]].
Po śmierci Magnusa Billunga, ostatniego księcia Saksonii z rodu [[Billungowie|Billungów]], w [[1106]] [[Henryk V (cesarz rzymski)|Henryk V]] nadał mu księstwo [[Saksonia|Saksonii]] w zamian za pomoc, jakiej udzielił mu Lotar w jego walce ze swoim ojcem [[Henryk IV (cesarz rzymski)|Henrykiem IV]]. Później jednak wszedł w spór z cesarzem. W [[1115]] pokonał cesarza w [[Bitwa pod Welfesholz|bitwie pod Welfesholtz]], powstrzymując tym samym próby podporządkowania go władzy centralnej.
[[24 sierpnia]] [[1125]] na zjeździe książąt niemieckich w [[Moguncja|Moguncji]] został wybrany królem rzymskim (niemieckim) wbrew woli Henryka V, który umierając wyznaczył na następcę tronu władcę Szwabii [[Fryderyk II Jednooki|Fryderyka II Hohenstaufa]]. W latach [[1128]]-[[1130]] musiał stawić czoła opozycji [[Hohenstaufowie|Hohenstaufów]], którzy kontrolowali [[Szwabia|Szwabię]], Górną Lotaryngię i [[Frankonia|Frankonię]]. Odmówili zwrotu dóbr królewskich odziedziczonych po Henryku V a w [[1127]] roku wybrali nawet swojego antykróla [[Konrad III (król Niemiec)|Konrada III]]. Wykorzystując i umiejętnie wygrywając podwójną elekcję papieży, został w [[1133]] koronowany na cesarza rzymskiego przez [[Innocenty II|Innocentego II]] i uzyskał od papieża potwierdzenie cesarskich praw do zwierzchnictwa lennego nad biskupami. W [[1135]] roku Lotar wreszcie zmusił Staufow do posłuszeństwa i zlikwidował dwuwładzę w Niemczech.
| |||