Języki australijskie: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Grubel (dyskusja | edycje)
m drobne techniczne
Grubel (dyskusja | edycje)
m redakcyjne, int.
Linia 21:
Pod koniec [[XVIII wiek|XVIII]] wieku istniało 350-750 różnych aborygeńskich społeczności i podobna liczba języków czy dialektów. Na początku XXI w. pozostało mniej niż 200, a wszystkie one, z wyjątkiem ok. 20, są wysoce zagrożone.
 
Dzieci uczą się tylko 10% proc. z przetrwałych, zwykle używanych w najbardziej izolowanych terenach. Na przykład, z 5pięciu najmniej zagrożonych [[języki zachodnioaustralijskie|zachodnioaustralijskich]], 4cztery należą do grupy ngaanjatdżarra, używanej na Pustyni Środkowej i [[Wielka Pustynia Wiktorii|Wielkiej Pustyni Wiktorii]]. Dwujęzyczna edukacja jest praktykowana z sukcesami w niektórych społecznościach, np. niedawno, niedaleko Alice Springs, biali nauczyciele byli zobowiązani do nauczenia się miejscowego języka, a aborygeńscy rodzice narzekali, że ich dzieci nie uczono w szkole angielskiego. Parę najbardziej liczebnych języków aborygeńskich, takich jak – [[Język warlpiri|warlpiri]] i [[Język tiwi|tiwi]], ma około 30003 tysiące użytkowników.
 
[[Aborygeni tasmańscy]] zostali niemal zmieceni w początkowym okresie kolonialnym, a ich języki ([[języki tasmańskie]]) wymarły, zanim większość została udokumentowana. Żyli na swej wyspie, oddzieleni od stałego lądu od końca epoki lodowcowej i – jak się wydaje – nie mieli z nim kontaktu przez 10 tys. lat. Zbyt mało wiadomo, aby można je zaklasyfikować, choć wydają się mieć pewne fonologiczne podobieństwa z australijskimi.
 
== Zobacz też ==