Urraka Kastylijska: Różnice pomiędzy wersjami

Owdowiawszy Urraka została władczynią Galicji. Jako jedyne ślubne dziecko swojego ojca została też następczynią tronu Kastylii. Jej ojciec wybrał jej następnego męża - wybór padł na [[Alfons I (król Aragonii)|Alfonsa I Aragońskiego]] (ok. 1073-1134), króla [[Aragonia|Aragonii]] i [[Nawarra|Nawarry]], który był słynnym rycerzem. Alfons VI wierzył, że nowy mąż jego córki będzie obrońcą jego królestwa. Urraka i Alfons I byli jednak blikoblisko spokrewnieni. Bernard, arcybiskup [[Toledo]] nie chciał udzielić im ślubu, ale para i tak pobrała się w październiku [[1109]] w [[Monzón]]. Małżeństwo nie należało do udanych, Urraka i Alfons nie mogli też spłodzić potomka. Małżeństwo rozwiązano w [[1114]]. Urraka już nigdy nie wyszła za mąż, ale miała kilku kochanków, m.in. hrabiego Gómeza Gonzáleza.

Okres rządów Urraki nie należał do spokojnych - wybuchł bunt szlachty, potem jej ziemie najechał jej były mąż z aragońską armią. Szwagier Urraki - [[Henryk Burgundzki|Henryk, hrabia Portugalii]], mąż jej młodszej siostry przyrodniej - Teresy z Leonu, najpierw sprzymierzył się z Aragonią przeciw Kastylii, potem zdradził Aragonię. Zmarł w [[1112]], a wdowa po nim Teresa After Henry's death in 1112, his widow, Teresa zakwestionowała władzę Urraki. Resztę życia Urraka rządziła karejmkrajem z pomocą swojego syna Alfonsa Raimúndeza. Według ''Chronicon Compostellanum'', Urraka zmarła w połogu. Ojcem jej dziecka był jej kochanek - hrabia Pedro González de Lara (zm. [[1130]]), z którym już miała jednego nieślubnego syna: