Bella Dawidowicz: Różnice pomiędzy wersjami

Trzy lata później dała pokaz swoich umiejętności wykonując przed publicznością [[I koncert fortepianowy Beethovena|I koncert fortepianowy]] [[Ludwig van Beethoven|Ludwiga van Beethovena]]. W 1939 przeniosła się do [[Moskwa|Moskwy]], gdzie kontynuowała edukację muzyczną. W wieku 18 lat rozpoczęła studia na [[Konserwatorium Moskiewskie|Konserwatorium Moskiewskim]], gdzie pobierała lekcje m.in. pod kierunkiem [[Konstantin Igumnow|Konstantina Igumnowa]] i [[Jakow Flijer|Jakowa Flijera]]. W 1949 zdobyła I nagrodę na IV Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina w [[Warszawa|Warszawie]]. Wygrana na tym konkursie otworzyła jej drogę do kariery pianistycznej w ZSRR, jak również w krajach [[Europa Wschodnia|Europy Wschodniej]]. Występowała jako solistka wspólnie z [[Orkiestra Filharmoniczna w Sankt Petersburgu|Orkiestrą Filharmoniczną w Sankt Petersburgu]] przez 28 kolejnych sezonów. Pracę w Filharmonii łączyła z pracą dydaktyczną w Konserwatorium Moskiewskim, gdzie uczyła przez 16 lat. Jej mężem był [[skrzypce|skrzypek]] [[Julian Sitkowiecki]]. Ich syn - [[Dymitr Sitkowiecki]] - jest skrzypkiem i [[dyrygent]]em.