Księża patrioci: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Caritas Polska wtedy jeszcze nie było... |
m ort., WP:SK |
||
Linia 1:
'''Księża patrioci'''
Głównym zadaniem "księży patriotów" (określanych często przez samych siebie "szarą bracią kapłańską") było uniezależnienie polskiego kościoła katolickiego od Rzymu i podporządkowanie władzom komunistycznym w Polsce oraz kształtowanie w większości katolickim polskim społeczeństwie postaw pełnej akceptacji dla polityki komunistów w kraju. Cele te starano się osiągnąć poprzez przekazywanie informacji związanych z funkcjonowaniem Kościoła, wpływanie na obsadę stanowisk kościelnych (w tym przeniesienie do innej parafii lub wydalanie z diecezji) i w seminariach duchownych, wywieranie nacisku na udział w wiecach i manifestacjach, przekazywanie materiałów ośmieszających pewnych duchownych, atakowanie słowne "niewygodnych" dla państwa duchownych.
Pomysł utworzenia ruchu zrodził się 1-2 października [[1949]] roku, na zjeździe organizacji kombatanckich.
12 stycznia 1950 roku [[Urząd Bezpieczeństwa]] powołał [[Komisja Księży przy Związku Bojowników o Wolność i Demokrację|Komisję Księży przy Związku Bojowników o Wolność i Demokrację]]. Na samym początku członkiem Komisji mógł zostać jedynie ksiądz z przeszłością obozową lub kombatancką, ale w roku [[1950]] rząd zmienił tę zasadę, ponieważ do Komisji mógł już przystąpić "każdy ksiądz chcący dać tym wyraz pozytywnego stosunku do Polski Ludowej”, przy czym niektórzy księża przystępowali do Komisji, ponieważ byli [[przekupstwo|przekupywani]] bądź [[zastraszenie|zastraszani]] czy [[szantaż]]owani. W tym samym roku księża patrioci "spontanicznie" przyjęli upaństwowienie [[Caritas Polska|organizacji Caritas]]. W pierwszej połowie lat 50
[[12 grudnia]] [[1952]] roku odbył się zorganizowany przez Urząd Bezpieczeństwa zjazd 1500 duchownych, na którym atakowali oni działania [[Episkopat Polski|Episkopatu Polski]], a w szczególności kard. Wyszyńskiego, który w odpowiedzi na początku 1953 roku zagroził członkom Komisji ekskomuniką na podstawie dekretu Świętego Oficjum z 1949 roku. [[30 stycznia]] [[1953]] roku Komisja Księży podjęła uchwałę, w której postulowano „uzdrowienie” stosunków w kuriach biskupich, usunięcie z urzędów kościelnych oraz z seminariów duchownych księży znanych z nieprzyjaznego stosunku do PRL. [[29 września]] [[1953]] roku połączono [[ZBoWiD]]-owską Komisję Księży z PAX-owskim Komitetem Intelektualistów i Działaczy Katolickich, tworząc [[Komisja Duchownych i Świeckich Działaczy Katolickich przy Ogólnopolskim Komitecie Frontu Narodowego|Komisję Duchownych i Świeckich Działaczy Katolickich przy Ogólnopolskim Komitecie Frontu Narodowego]]. Ruch "księży patriotów" przestał istnieć [[12 lipca]] [[1955]] roku, kiedy to na żądanie władz Komisja Księży przy ZBoWiD-zie została rozwiązana, a jej członkowie weszli do innych struktur powołanych wówczas przez władze.
Linia 17:
== Bibliografia ==
* Zdzisław Zblewski, ''Leksykon PRL-u'', Kraków 2000.
|