Wojna Kwietusa: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
lit.
.
Linia 21:
'''Wojna Kwietusa''' ([[115]]-[[117]]) ([[język hebrajski|hebr]]. מרד הגלויות (''mered ha-galujot'') albo מרד התפוצות (''mered ha-tefucot''), bunt wygnańców) to nazwa nadana żydowskiemu powstaniu które wybuchło za czasów panowania cesarza [[Trajan]]a. Pochodzi ona od imienia [[Mauretania|mauretańskiego]] rzymskiego oficera [[Luzjusz Kwietus|Luzjusza Kwietusa]] który bezwzględnie stłumił żydowskie powstanie w [[Mezopotamia|Mezopotamii]].
 
Gdy w [[115]] rzymska armia dowodzona przez [[Trajan]]a walczyła z [[Partia (kraina)|państwem Partów]], żydowska diaspora rozpoczęła rewoltę w [[Cyrenajka|Cyrenajce]] która rozszerzyła się na [[Starożytny Egipt|Egipt]] i [[Cypr]]. W [[Cyrena|Cyrenie]] rebelianci dowodzeni przez Lukuasa<ref>[[Euzebiusz z Cezarei|Euzebiusza z Cezarei]] ''Historia kościelna'', księgaks. 4, rozdziałrozdz. 2</ref> albo Andrzeja<ref>[[Kasjusz Dion]], ''Historia rzymska'', księgaks. LXVIII, rozdziałrozdz. 32</ref> zniszczyli wiele świątyń, włączając te poświęcone [[Hekate (mitologia)|Hekate]], [[Jowisz (mitologia)|Jowiszowi]], [[Apollo (mitologia)|Apollowi]], [[Artemida|Artemidzie]] i [[Izyda|Izydzie]], jak również cywilne budowle symbolizujące Rzym: Cezareum, [[Bazylika|bazylikę]] oraz [[termy]]. Grecka i rzymska ludność została wymordowana.
 
Następnie Lukuas ruszył w stronę [[Aleksandria|Aleksandrii]], wszedł do miasta opuszczonego przez rzymskie oddziały wojskowe i podłożył ogień pod miasto. Pogańskie świątynie i grobowiec [[Pompejusz]]a zostały zniszczone. Trajan wysłał nowe oddziały pod dowództwem [[Prefekt pretorianów|''praefectus praetorio'']] [[Marcius Turbo|Quintusa Marciusa Turbo]], ale Egipt i Cyrenajka zostały spacyfikowane dopiero na jesieni [[117]]. Sytuacja została spacyfikowana także na [[Cypr]]ze, gdzie Żydzi pod dowództwem [[Artemion]]a przejęli władzę nad wyspą. Armia rzymska odbiła stolicę Salaminę i Żydom zabroniono opuszczania wyspy.