Al-Mutawakkil: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne
drobne redakcyjne
Linia 1:
'''Al-Mutawakkil''' ([[821]] - [[861]]), [[kalif]] z dynastii [[Abbasydzi|Abbasydów]].
'''Al-Mutawakkil''' ([[821]] - [[861]]), [[kalif]] z dynastii [[Abbasydzi|Abbasydów]]. Podczas jego panowania pogłębiło się osłabienie kalifatu. Sam kalif dał się poznać jako zwolennik wina i kobiet. Według relacji [[Al-Masudi]]ego jego harem liczył podobno 4 000 kobiet. Był miłośnikiem kwiatów, zwłaszcza róż. Dołożył wiele starań do rozbudowy tymczasowej stolicy Abbasydów - [[Samarra|Samarry]]. Kazał tam wznieść pałac Al-Aszik, oraz przepiękną rezydencję, figurującą w większości źródeł pod nazwą Al-Dżafarijja. Za jego panowania islam [[sunnizm|sunnicki]] stał się na powrót wyznaniem oficjalnym w kalifacie, w miejsce [[mutazylizm]]u; zlikwidowano inkwizycję muzułmańską - mihnę. Rehabilitowano prześladowanego za poprzednich kalifów obrońcę ortodoksyjnego islamu, [[Ahmad Ibn Hanbal|Ahmada Ibn Hanbala]]. W [[851]] wydał rozkaz zrównania z ziemią mauzoleum syna kalifa [[Ali|Alego]], imama [[Husajn Ibn Ali|Al-Husajna]] w [[Karbala|Karbali]]. Rozkazał sprowadzić z [[Medyna|Medyny]] do Samarry imama szyickiego, Alidę Alego al-Hadiego, który do śmierci przebywał w areszcie domowym. Alidzi z Iraku zostali internowani, egipscy zaś deportowani do [[Al-Hidżaz]]u. Jednocześnie wydał wiele dekretów inkryminujących żydów i chrześcijan, mimo że były to wyznania chronione według przepisów koranicznych ([[zimmi]]). Nakazano im nie tylko nosić znaki rozpoznawcze w miejscach publicznych, ale zburzono też ich kościoły, skonfiskowano 1/10 nieruchomości, zakazano organizowania procesji w Wielki Tydzień, a dzieciom zakazano uczyć się u nauczycieli muzułmańskich. Został zamordowany w Samarra przez swoich gwardzistów tureckich.
 
===Miłośnik wina, kobiet i róż===
Podczas jego panowania pogłębiło się osłabienie kalifatu. Sam kalif dał się poznać jako zwolennik wina i kobiet. Według relacji [[Al-Masudi]]ego jego harem liczył podobno 4 000 kobiet. Był miłośnikiem kwiatów, zwłaszcza róż.
 
===Wielki budowniczy===
Dołożył wiele starań do rozbudowy tymczasowej stolicy Abbasydów - [[Samarra|Samarry]]. Kazał tam wznieść pałac Al-Aszik, oraz przepiękną rezydencję, figurującą w większości źródeł pod nazwą Al-Dżafarijja.
 
===Obrońca islamu sunnickiego===
'''Al-Mutawakkil''' ([[821]] - [[861]]), [[kalif]] z dynastii [[Abbasydzi|Abbasydów]]. Podczas jego panowania pogłębiło się osłabienie kalifatu. Sam kalif dał się poznać jako zwolennik wina i kobiet. Według relacji [[Al-Masudi]]ego jego harem liczył podobno 4 000 kobiet. Był miłośnikiem kwiatów, zwłaszcza róż. Dołożył wiele starań do rozbudowy tymczasowej stolicy Abbasydów - [[Samarra|Samarry]]. Kazał tam wznieść pałac Al-Aszik, oraz przepiękną rezydencję, figurującą w większości źródeł pod nazwą Al-Dżafarijja. Za jego panowania islam [[sunnizm|sunnicki]] stał się na powrót wyznaniem oficjalnym w kalifacie, w miejsce [[mutazylizm]]u; zlikwidowano inkwizycję muzułmańską - mihnę. Rehabilitowano prześladowanego za poprzednich kalifów obrońcę ortodoksyjnego islamu, [[Ahmad Ibn Hanbal|Ahmada Ibn Hanbala]]. W [[851]] wydał rozkaz zrównania z ziemią mauzoleum syna kalifa [[Ali|Alego]], imama [[Husajn Ibn Ali|Al-Husajna]] w [[Karbala|Karbali]]. Rozkazał sprowadzić z [[Medyna|Medyny]] do Samarry imama szyickiego, Alidę Alego al-Hadiego, który do śmierci przebywał w areszcie domowym. Alidzi z Iraku zostali internowani, egipscy zaś deportowani do [[Al-Hidżaz]]u. Jednocześnie wydał wiele dekretów inkryminujących żydów i chrześcijan, mimo że były to wyznania chronione według przepisów koranicznych ([[zimmi]]). Nakazano im nie tylko nosić znaki rozpoznawcze w miejscach publicznych, ale zburzono też ich kościoły, skonfiskowano 1/10 nieruchomości, zakazano organizowania procesji w Wielki Tydzień, a dzieciom zakazano uczyć się u nauczycieli muzułmańskich. Został zamordowany w Samarra przez swoich gwardzistów tureckich.
 
===Zgładzony przez własne straże===
Został zamordowany w Samarra przez swoich gwardzistów tureckich.
 
===Bibliografia===