Wersja z 20:05, 29 lip 2009 edytuj Thornan (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 7830 edycji m poprawa linków ← poprzednia edycja		Wersja z 11:28, 23 kwi 2010 edytuj anuluj edycję Mintho (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 16 669 edycji m poprawa linków do przek., WP:SK następna edycja →
Linia 1: '''Wiesław Jerzy Domasłowski''' (ur. [[3 czerwca]] [[1926]] r. w [[Warszawa\|Warszawie]]) – polski [[chemia\|chemik]] i [[konserwacja zabytków\|konserwator zabytków]], profesor [[Uniwersytet Mikołaja Kopernika\|UMK]] w [[Toruń\|Toruniu]]. Syn Feliksa Domasłowskiego, urzędnika [[Ministerstwo Spraw Wojskowych\|Ministerstwa Spraw Wojskowych]] i Stanisławy z d. Katner. Dzieciństwo spędził w Warszawie. W 1938 r. , w związku z zatrudnieniem ojca jako urzędnika w [[Wolne Miasto Gdańsk\|Komisariacie Generalnym RP w Wolnym Mieście Gdańsku]] rodzina przeprowadziła się do [[Orłowo (~~Gdynia~~dzielnica Gdyni)\|Gdyni Orłowa]]. Okres [[okupacja niemiecka w Polsce 1939-1945\|okupacji niemieckiej]] spędził w Warszawie, w [[1942]] r. został wysłany na [[roboty przymusowe]] do [[III Rzesza\|Niemiec]]. Brat Lech Domasłowski (ur. 1924) zginął podczas [[powstanie warszawskie\|powstania warszawskiego]] w [[1944]] jako żołnierz [[Armia Krajowa\|AK]] ([[~~Batalion Zośka\|~~batalion Zośka]]). Rodzice również zostali wysłani na roboty przymusowe do Niemiec. Po powrocie do kraju w [[1945]] r. zamieszkał z rodziną ponownie w [[Gdynia\|Gdyni]], gdzie ukończył [[Jezuici\|gimnazjum i liceum OO. Jezuitów]] w Orłowie. W latach [[1947]]-[[1952]] studiował chemię na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, pracę magisterską pisał pod kierunkiem prof. dr. Witolda Zacharewicza. Z UMK związał całą drogę naukową. Rozprawę doktorską ''Badania nad technologią materiałów do kitowania i rekonstrukcji kamiennych rzeźb i detali architektonicznych'' obronił [[1964]] (promotor prof. dr Ernest Pischinger), przewód habilitacyjny ukończył [[1967]] (rozprawa ''Badania nad strukturalnym wzmacnianiem kamieni roztworami żywic epoksydowych''), tytuł [[profesor nadzwyczajny\|profesora nadzwyczajnego]] zyskał [[1975]], a [[profesor zwyczajny\|profesora zwyczajnego]] w [[1989]] r. Od zakończenia studiów pracował w Katedrze Technologii i Technik Malarskich, a następnie (od [[1969]]) w Instytucie Zabytkoznawstwa i Konserwatorstwa na [[Wydział Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika\|Wydziale Sztuk Pięknych UMK]], jako zastępca asystenta i asystent ([[1952]]-[[1953]]), starszy asystent ([[1953]]-[[1955]]), [[adiunkt]] ([[1955]]-[[1967]]) i [[docent]] ([[1967]]-[[1975]]), profesor nadzwyczajny ([[1975]]-[[1989]]), profesor zwyczajny ([[1989]]-[[2007]]). W latach [[1968]]-[[1969]] był kierownikiem katedry, następnie, od [[1969]] do [[1979]] i od [[1984]] do [[1987]] r. dyrektorem Instytutu Zabytkoznawstwa i Konserwatorstwa UMK, w latach [[1978]]-[[1981]] [[prorektor]]em do spraw nauki i współpracy z zagranicą. Od [[1969]] do [[2000]] r. był kierownikiem Zakładu Konserwacji Elementów i Detali Architektonicznych. W latach [[1968]]-[[1985]] kierownik Laboratorium Naukowo-Badawczego Konserwacji Kamienia i Szkła/Laboratorium Naukowo-Badawczego Konserwacji Kamienia [[Pracownie Konserwacji Zabytków\|PP PKZ]]. W latach [[1988]]-[[1990]] członek Centralnej Komisji Kwalifikacyjnej do Spraw Kadr Naukowych. Na emeryturę przeszedł w [[1996]] r., jednak nadal przez 11 lat prowadził zajęcia dydaktyczne na uczelni w ramach ½ etatu. Ponadto w latach [[1977]] i [[1979]] prowadził wykłady z [[konserwacja\|konserwacji kamienia]] na międzynarodowych kursach [[UNESCO]] w [[Wenecja\|Wenecji]], zaś w latach [[1989]]-[[1991]] wykładał na Fachhochschule w [[Kolonia\|Kolonii]], gdzie zorganizował specjalizację konserwacji kamienia. Uczestnik licznych [[~~sympozjum~~Konferencja naukowa\|sympozjów]], członek szeregu stowarzyszeń i rad naukowych, m. in. jako rzeczoznawca [[Ministerstwo Kultury i ~~Sztuki~~Dziedzictwa Narodowego\|Ministra Kultury i Sztuki]] ([[1970]]-[[2000]], PP PKZ ([[1969]]-[[1994]]) i [[UNESCO]] (od [[1971]]). Wyróżniany nagrodami i odznaczeniami państwowymi i uczelnianymi, w tym Krzyżem Kawalerski i Oficerskim [[Order Odrodzenia Polski\|Orderu Odrodzenia Polski]]. [[Nagrody i wyróżnienia Miasta Torunia\|Nagroda Prezydenta Miasta Torunia]] za rok [[2001]]. Współzałożyciel i pierwszy prezes Stowarzyszenia Dziedzictwo Torunia ([[2004]]), obecnie przewodniczący Komisji Rewizyjnej. Głównym tematem badań naukowych jest konserwacja kamiennych obiektów zabytkowych, a także zastosowanie [[żywica\|żywic sztucznych]] do celów konserwatorskich. Przeprowadził m.in. rekonstrukcję kilku kamiennych [[pilaster\|pilastrów]] w [[Kaplica Zygmuntowska na Wawelu\|Kaplicy Zygmuntowskiej]] na [[Wawel]]u w [[Kraków\|Krakowie]] oraz - wraz z zespołem - konserwację [[manieryzm\|manierystycznego]] kamiennego [[portal]]u [[Dom Eskenów\|kamienicy Eskenów]] w Toruniu, wieżyczek [[Ratusz Staromiejski w Toruniu\|ratusza w Toruniu]], [[gotyk\|gotyckiej]] konsoli z Mojżeszem (pozostałej po figurze [[Piękna Madonna\|Pięknej Madonny]]) w [[Bazylika katedralna św. Jana Chrzciciela i św. Jana Ewangelisty w Toruniu\|katedrze w Toruniu]], [[~~romanizm~~Sztuka romańska\|romańskiego]] portalu ołbińkiego w [[~~Kościół~~Katedra św. Marii Magdaleny we Wrocławiu \|katedrze św. Marii Magdaleny we Wrocławiu]] i wystroju rzeźbiarskiego elewacji [[Ratusz we Wrocławiu\|ratusza wrocławskiego]], [[barok]]owych rzeźb na [[Most gotycki w Kłodzku\|moście w Kłodzku]] i in., ponadto zajmował się konserwacją [[witraż]]y (w [[1955]] r. został współautorem nowoczesnej metody konserwacji szkła witrażowego, wraz z [[Leonard Torwirt\|Leonardem Torwirtem]] i Edwardem Kwiatkowskim) oraz [[drewno\|drewna]] (m. in. [[relikwiarz]] [[Święty Wojciech\|św. ~~Wojciech~~Wojciecha]]a w [[Gniezno\|Gnieźnie]]), wraz z zespołem wykonał kopię [[Brązy\|brązowych]] [[Drzwi Gnieźnieńskie\|Drzwi Gnieźnieńskich]]. W kraju i zagranicą -m. in. [[Bułgaria]], [[Egipt]] ([[Świątynia Hatszepsut]] w [[Deir el-Bahari]]), [[Kambodża]] ([[Angkor Wat]]), [[Macedonia]] (rzymski piec ceramiczny w [[Ochryda\|Ochrydzie]]), [[Chile]] ([[Moai\|kolosy]] na [[Wyspa Wielkanocna\|Wyspie Wielkanocnej]]), [[Niemcy]] - opracował kilkadziesiąt ekspertyz konserwatorskich. Opublikował ponad 100 prac naukowych, promotor ponad 150 [[praca ~~magisterska~~dyplomowa\|prac magisterskich]] i 13 [[~~doktorat~~doktor (stopień naukowy)\|doktoratów]]ów. Konserwatorem zabytków jest również żona, Wacława Szmidel-Domasłowska. == Linki zewnętrzne == * [http://nauka-polska.pl/dhtml/raporty/ludzieNauki?rtype=opis&objectId=33645&lang=pl Portal Nauka Polska] * [http://glos.umk.pl/2002/06/jubileusz.html Jubileusz 50-lecia pracy zawodowej] * [http://uran.um.torun.pl/~gzm/GM98/GM98_5.html Zawilgocenie elewacji na Starym Mieście w Toruniu] * [http://uran.um.torun.pl/~gzm/GM98/GM98_16.html Osuszanie murów (wywiad prasowy)] * [http://www.pomorska.pl/apps/pbcs.dll/article?AID=/20030818/TORUN/108180018&SearchID=73337656919016 Zawilgocenie budynków] * [http://glos.umk.pl/2002/05/kropla.html Kropla, która drąży kamień] * [http://uran.um.torun.pl/~gzm/GM106/GM106_8.html Nagroda Prezydenta Miasta Torunia] * [http://kbn.icm.edu.pl/pub/kbn/eureka/0101/15.html Badanie szkła bez niszczenia] * [http://kpbc.ukw.edu.pl/dlibra Prace w Kujawsko-Pomorskiej Bibliotece Cyfrowej] * [http://karo.umk.pl/Karo/Exec/z2w_f.pl?kl=22196-1228059809&al=x&priority=&uid=&dist=2&lok=&liczba=5&pubyearh=&pubyearl=&lang=pl&bib=UMK&detail=5&pp=1&qt=F&si=0&pm=b&st1=atDomaslowski%2C%20Wieslaw&di=aDomas%B3owski%2C%20Wies%B3aw Prace w katalogu Biblioteki UMK] * [http://www.international.icomos.org/centre_documentation/bib/stone.pdf Bibliografia konserwacji kamienia Centrum Dokumentacji UNESCO] * [http://www.medale0.republika.pl/spis000.html Medal pamiątkowy 1996] * [http://unesdoc.unesco.org/images/0009/000911/091196fb.pdf Ekspertyza konserwatorska posągów na Wyspie Wielkanocnej 1981 ([[język francuski\|fr]])] * [http://www.dibam.cl/dinamicas/DocAdjunto_51.pdf Konserwacja posągów na Wyspie Wielkanocnej ([[język hiszpański\|es]])] * [http://www.lanacion.cl/p4_lanacion/antialone.html?page=http://www.lanacion.cl/p4_lanacion/site/artic/20030621/pags/20030621202434.html Konserwacja posągów na Wyspie Wielkanocnej ([[język hiszpański\|es]])] == Bibliografia == * Jerzy L. Ordan, ''By kamień pozostał na kamieniu'', "Fakty. Tygodnik społeczno-kulturalny", R. 21, 1979, nr 51-52 * ''Kto jest kim w Polsce 1984. Informator bibliograficzny'', red. zesp. Lidia Becela [i in.], Warszawa, Interpress, 1984, ISBN 83-223-2073-6 * Ryszarda Socha, ''Sekrety kamienia'', "Wybrzeże. Tygodnik społeczno-gospodarczy"', ISSN 0209-1690, R. 3, 1984, nr 34 * Gizela Chmielewska, ''Kuracja gigantów'', „Ilustrowany Kurier Polski”, 23.11.1993 * Justyna Domasłowska, ''Pępek w remoncie'', "Przekrój", ISSN 033-24088, 1993, nr 29 (dot. [[Wyspa Wielkanocna\|Wyspy Wielkanocnej]]) * Alicja Zatrybówna, ''Tam, gdzie nas nie ma'', "Gazeta Lubuska", 31.12.1993 * ''Esperanza. Ziemia Toruńska - Ameryka Łacińska. Towarzystwo Polska - Ameryka Łacińska, Oddział w Toruniu, 1983-1995'', zesp. red. Ligia Schmidt, Helena Krzywka, Toruń, Toruński Oddział Towarzystwa Polska - Ameryka Łacińska, 1995 * Adam Paczuski, ''Konserwatorzy nie tylko kamieni...'', "Promocje Pomorskie", ISSN 1230-3585, 1996, nr 8 * Bożena Soldenhoff, ''Nauczyciel i przyjaciel'', „Głos Uczelni”, ISSN 1230-9710, R. 6 (22), 1997, nr 7-8 * ''Instytut zabytkoznawstwa i Konserwatorstwa'', red. Janusz Krawczyk, Toruń, Wydaw. Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 2001, ISBN 83-231-1259-2 * ''Księga pamiątkowa ofiarowana profesorowi Wiesławowi Domasłowskiemu’’, red. Bożena Soldenhoff, Toruń, Wydaw. Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 2002, ISBN 83-231-1429-3 (tu szczegółowy wykaz dorobku naukowego do 2000 r.) * Winicjusz Schulz, ''Zaklęty w kamień'', "Nowości", 8.06.2002 * ''Pracownicy nauki i dydaktyki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika 1945-2004. Materiały do biografii'', oprac. Henryka Duczkowska-Moraczewska [i in.], koncepcja i red. [[Sławomir Kalembka]], Toruń, Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 2006, ISBN 83-231-1988-0 {{DEFAULTSORT: Domasłowski, Wiesław}}

Wiesław Domasłowski: Różnice pomiędzy wersjami