Heptarchia: Różnice pomiędzy wersjami

Najeżdżające Brytanię pogańskie plemiona germańskie tworzyły na podbitych terenach małe państewka plemienne o charakterze [[Patriarchat (ustrój)|patrymonialnym]]. Z początku było ich wiele, z czasem ich liczba spadła do siedmiu. Były to: [[East Anglia]], [[Essex]], [[Królestwo Kentu|Kent]], [[Mercja]], [[Nortumbria]], [[Sussex]] i [[Wessex]]. Na przełomie [[VI wiek|VI]] i [[VII wiek]]u hegemonię zyskało królestwo Kentu, następnie zaś Nortumbria. Od połowy [[VIII wiek|VIII]] wieku hegemonia przypadła Mercji, a z początkiem [[IX wiek|IX]] wieku Wesseksowi. Władca państwa-hegemona nosił tytuł [[bretwald]]a.

 

Organizacja heptarchiczna doprowadziła z czasem do zjednoczenia Brytanii i wykształcenia spójnego [[Ustrój polityczny Anglo-Sasów|ustroju politycznego Anglo-Sasów]], co nastąpiło w IX wieku, w okresie najazdów duńskich.

 

{{Bibliografia start}}

# Benedykt Zientara, Historia Powszechna Średniowiecza wyd. TRIO, Warszawa 2006 ISBN 978-83-7436-092-0 s.72,73

{{Bibliografia stop}}

[[Kategoria:Historia Wielkiej Brytanii]]