Deprywacja sensoryczna: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Sandwinik (dyskusja | edycje)
linki zewnętrzne
Mrug (dyskusja | edycje)
m Wycofano edycje użytkownika Sandwinik (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Julo.
Linia 6:
Zbiornik izolacyjny jest pozbawionym światła i dźwiękoszczelnym kontenerem, w którym człowiek unosi się w roztworze soli MgSO<sub>4</sub> • 7H<sub>2</sub>O w temperaturze skóry (34,5°C). Zbiornik ten został po raz pierwszy użyty w [[1954]] roku przez Johna C. Lilly’ego w celu sprawdzenia efektów deprywacji sensorycznej. Zbiorniki są obecnie używane podczas [[medytacja|medytacji]], modlitwy, w procesie relaksacji oraz w [[medycyna niekonwencjonalna|medycynie alternatywnej]].
 
Zbiorniki izolacyjne były początkowo nazywane zbiornikami deprywacji sensorycznej. Nazwa ta została jednak zmieniona, ponieważ stwierdzono, że termin „deprywacja sensoryczna” negatywnie nastawiał potencjalnych użytkowników zbiornika. W późnych latach siedemdziesiątych dr Peter Suedfeld i dr Roderick Borrie z University of British Columbia zaczęli eksperymentować z terapeutycznymi korzyściami tej techniki. Zmienili oni jej nazwę na REST czyli Restricted Environmental Stimulation Therapy (z pol. Terapia Ograniczonej Stymulacji Środowiskowej) lub Flotacja REST czy [[Float REST]].
 
Sesja terapeutyczna w zbiorniku emisyjnym trwa godzinę. Przez pierwsze 40 minut można podobno doświadczyć swędzenia w rożnych częściach ciała (fenomen ten może być też obecny podczas wczesnych stadiów medytacji). Ostatnie 20 minut często kończy się zmianą częstotliwości [[fale mózgowe|fal mózgowych]] z β lub α na fale θ (''theta''), co w normalnych warunkach następuje na krótko przed zaśnięciem, a później na nowo w momencie budzenia się. Przebywający w zbiorniku pacjent może znajdować się w stadium θ przez kilka minut, nie tracąc przy tym przytomności. Niektórzy używają przedłużonego stanu θ jako narzędzia dla zwiększenia kreatywności, w rozwiązywaniu problemów czy dla poprawy koncentracji w czasie nauki. Salony SPA często wyposażone są w odpowiednio przystosowane zbiorniki emisyjne używane w procesie relaksacji. Ten rodzaj terapii jest badany naukowo w Stanach Zjednoczonych oraz w Szwecji, a publikowane na jego temat rezultaty pokazują, że terapia ta pomaga zniwelować ból i stres. Stan relaksacji, w którym znajduje się pacjent sprawia, że obniża się ciśnienie krwi a krążenie zwiększa się do maksimum.
Linia 12:
Przykład takiego doświadczenia opisywał [[Stanisław Lem]] w jednym z opowiadań o [[Opowieści o pilocie Pirxie|pilocie Pirxie]] - ''Odruch warunkowy''.
 
Deprywacja sensoryczna jest stosowana w niektórych rodzajach psychoterapii (terapia [[Arthur Janov|Arthura Janova]]), [[psychoterapia behawioralna]] a także jako forma [[tortura|tortur]], na przykład w [[Guantanamo (baza wojskowa USA)|Guantanamo]].
 
== Pięć metod deprywacji sensorycznej ==
Linia 58:
== Linki zewnętrzne ==
* [http://neurobot.art.pl/03/teksty/deprywacja/deprywacja.html Deprywacja sensoryczna w portalu ''Neurobot.art.pl'']
* [http://www.nogravity.eu/index.php?option=com_content&view=article&id=67:metoda-floatingu-w-psychofizjologii-stosowanej&catid=38:prasa-zagraniczna&Itemid=65 Naukowy artykułyArtykuły na temat deprywacjiDeprywacji sensorycznej (Float REST) ''No Gravity'']
 
[[Kategoria:Zmysły]]