Karol Ferdynand Waza: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Życiorys: redakcyjne |
m →Życiorys: drobne redakcyjne |
||
Linia 27:
Po śmierci [[Władysław IV Waza|Władysława IV Wazy]] w [[1648]] roku zgłosił swoją kandydaturę do tronu polskiego. Ogłosił program twardej polityki i zdecydowanych kroków w celu stłumienia [[powstanie Chmielnickiego|powstania Chmielnickiego]] na Ukrainie. Uzyskał poparcie dwóch trzecich senatorów i większości biskupów. Za jego kandydaturą głosowała też szlachta ruska z [[Jeremi Wiśniowiecki|Jeremim Wiśniowieckim]] na czele. Jego kandydaturze sprzeciwiła się natomiast szlachta wyznania ewangelickiego z Wielkiego Księstwa Litewskiego, która obawiała się zaostrzenia polityki [[kontrreformacja|kontrreformacji]]. Na czele opozycji wobec Karola Ferdynanda Wazy stanęli [[Janusz Radziwiłł (hetman wielki litewski)|Janusz]] i [[Bogusław Radziwiłł|Bogusław]] [[Radziwiłłowie]], którzy zagrozili nawet zerwaniem [[Unia lubelska|unii polsko-litewskiej]]. Ostatecznie o kandydaturze Karola Ferdynanda Wazy zadecydowały listy [[Bohdan Chmielnicki|Bohdana Chmielnickiego]], który uzależniał zakończenie buntu [[Kozacy zaporoscy|Kozaków]] na [[Zaporoże (kraina)|Zaporożu]] od wybrania na króla Jana Kazimierza Wazy.
Po przegranej elekcji Karol Ferdynand Waza otrzymał po Władysławie IV Wazie księstwo opolsko-raciborskie. Wycofał się z życia publicznego. Osiadł w dobrach biskupów płockich na [[Mazowsze|Mazowszu]]. Swoją główną rezydencją uczynił [[zamek]] w [[Brok]]u
W [[1651]] roku przejął opiekę nad osieroconym i pozbawionym majątków na Ukrainie, [[Michał Korybut Wiśniowiecki|Michała Korybuta Wiśniowieckiego]]. Finansował jego podróże zagraniczne i zapewnił gruntowne wykształcenie.
| |||