'''Mercedes-Benz W196''', pełna nazwa: '''Mercedes-Benz Wagen model nummer 196''' – samochód [[Formuła 1|Formuły 1]], zaprojektowany przez [[Hans Scherrenberg|Hansa Scherrenberga]], [[Ludwiga Krause|LudwigLudwiga Krause]] i [[Hans Gassmann|Hansa Gassmanna]]<ref>{{cytuj stronę| url = http://forix.autosport.com/8w/6thgear/designers.html | tytuł = Grand Prix car designers | data dostępu = 2010-05-13| autor = Leo Breevoort | autor2 = Mattijs Diepraam | opublikowany = FORIX | data = 2010-03-03 | język = en}}</ref>. Samochód ten brał udział w zawodach Formuły 1 w latach [[Formuła 1 Sezon 1954|1954]]–[[Formuła 1 Sezon 1955|1955]], i wygrał 9 z 12 wyścigów, w których wystartował.
Samochód posiadał [[rozrząd desmodromiczny]] oraz [[wtrysk paliwa]], i był rozwijany przez inżynierów Mercedesa, którzy czerpali z doświadczeń związanych z pracami nad silnikiem [[Messerschmitt Bf 109|Messerschmitta Bf 109]].
[[Mercedes-Benz 300 SLR]] opierał się na modelu W196.
Linia 51:
Silnik Mercedesa [[V8 (silnik)|V8]] z 1939 roku z dwustopniowym doładowaniem o pojemności 1,5 l produkował 278 KM przy 8250 obr./min. Zmniejszenie o połowę dałoby moc zaledwie 139 KM.
Badania prowadzone przez Mercedesa wykazały, że silnik doładowany może osiągnąć 290 KM przy 10000 obr./min., ale by działała turbosprężarka, wymagane jest 100 KM. Ponadto silnik taki zużywałby ponad 2 razy więcej paliwa niż silniki wolnossące o tej samej mocy. Zdecydowano, że właściwym wyborem będzie silnik o pojemności 2,5 litra. Była to znacząca zmiana filozofii Mercedesa, ponieważ wszystkie silniki wyścigowe tej firmy od lat 20. były doładowane.
Silnik [[silnik rzędowy|R8]] o pojemności 2496,87 cm³ produkował podczas pierwszego wyścigu 257 KM. Jego moc była jednak zwiększana, i w 1955 roku osiągał już 290 KM przy 8500 obr./min.
