Józef Kowalczyk: Różnice pomiędzy wersjami

[[Syn]] Stanisława i Katarzyny z domu Łucarz. Ochrzczony [[4 września]] [[1938]] w [[Wietrzychowice (województwo małopolskie)|Wietrzychowicach]]. W [[1955]] zdał egzamin maturalny w Liceum Ogólnokształcącym w [[Radłowo|Radłowie]]. W [[1956]] roku wstąpił do [[Wyższe Seminarium Duchowne Metropolii Warmińskiej Hosianum|Wyższego Seminarium Duchownego Metropolii Warmińskiej Hosianum]] w [[Olsztyn]]ie. [[Święcenia kapłańskie]] przyjął [[14 stycznia]] [[1962]] roku z rąk [[biskup warmiński|biskupa warmińskiego]] [[Józef Drzazga|Józefa Drzazgi]]. Pierwsze doświadczenia duszpasterskie zdobywał w [[Parafia św. Trójcy w Kwidzynie|Parafii św. Trójcy]] w [[Kwidzyn]]ie. W [[październik]]u [[1963]] roku rozpoczął studia na Wydziale Prawa Kanonicznego [[Katolicki Uniwersytet Lubelski|Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego]]. [[24 lutego]] [[1965]] udał się do [[Rzym]]u, aby kontynuować [[studia]] na Wydziale Prawa Kanonicznego [[Papieski Uniwersytet Gregoriański|Papieskiego Uniwersytetu Gregoriańskiego]], gdzie w [[1968]] uzyskał [[doktorat]]. Następnie odbył studia specjalistyczne w zakresie prawa kanonicznego w [[Studium]] Rotalnym, uzyskując dyplom [[adwokat]]a rotalnego i podjął pracę w Trybunale Roty Rzymskiej w charakterze obrońcy węzła małżeńskiego. Odbył również studia z zakresu [[archwistyka|archiwistyki]] i uzyskał dyplom [[archwista|archiwisty]] w [[Tajne ArchiwumArchiwa WatykańskiWatykanu|Tajnym Archiwum Watykańskim]].

W [[1969]] rozpoczął pracę w centrum[[Kongregacja chrześcijaństwads. wKultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów|Kongregacji ds. Dyscypliny Sakramentów]]. W latach [[Watykan1976]]ie. Najpierw- pracował[[1978]] wchodził w Kongregacjiskład Zespołu do sprawSpraw DyscyplinyStałych Kontaktów Roboczych Między Rządem [[SakramentPolska Rzeczpospolita Ludowa|PRL]]ów, ai następnieStolicą wApostolską<ref>{{cytuj Sekretariaciestronę Stanu| url = http://www.rp.pl/artykul/258912.html | tytuł = ''Opowieści oficera „Pietro” '', gdziewww.rp.pl, z5 polecenialutego papieża2009}}</ref>. W październiku [[1978]] [[Jan Paweł II]] powierzył mu misję stworzenia polskiej sekcji w [[Sekretariat Stanu Stolicy Apostolskiej|Sekretariacie Stanu]]. Ta komórka pod kierownictwem ks. Kowalczyka przygotowywała papieskie podróże do ojczyzny, kontakty Jana Pawła II]] zorganizowałz Sekcjęwładzami Polskąoraz ipolskim objąłKościołem<ref jejname="Gość kierownictwoNiedzielny, nr 19">{{cytuj pismo|nazwisko=Grajewski|imię=Andrzej|tytuł=Pierwszy wśród równych|czasopismo=Gość Niedzielny|strony=23|issn=0137-7604|data=16-05-2010|url=http://goscniedzielny.wiara.pl/index.php?grupa=6&art=1273940009&dzi=1104785534&katg=}}</ref>. W [[1978]] objął funkcję przewodniczącego Komisji ds. publikacji pism i przekładów obcojęzycznych dzieł Karola Wojtyły z okresu przed wyborem na Stolicę Piotrową. Jednocześnie był redaktorem naczelnym polskojęzycznego wydania czternastu tomów nauczania papieża Jana Pawła II. W latach 80. jako watykański dyplomata był członkiem Zespołu do Spraw Stałych Kontaktów Roboczych Między Rządem [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|PRL]] i Stolicą Apostolską<ref>{{cytuj stronę | url = http://www.rp.pl/artykul/258912.html | tytuł = ''Opowieści oficera „Pietro” '', www.rp.pl, 5 lutego 2009}}</ref>.