Synaj Północny: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m poprawa błędów ortograficznych (cd. kierunków świata) |
Krzysiek10 (dyskusja | edycje) →Historia: poprawa linków |
||
Linia 12:
Przy [[Beer-Lachaj-Roj]] (środkowo-wschodni kraniec muhafazy) na [[Darb asz-Szur|drodze do Szur]] anioł Boga [[Jahwe]] przemówił do [[Hagar (Biblia)|Hagar]], egipskiej niewolnicy Abrahama, który zamieszkał pomiędzy [[Kadesz-Barnea]] a [[Szur (Egipt)|Szur]].
Potem przez pustkowie [[Paran]] przemierzali [[Izraelici]] pod wodzą [[Mojżesz]]a do [[Ziemia Obiecana (Biblia)|Ziemi Obiecanej]], w Północnym Synaju znajdowało się kilka ich obozowisk. Z tych terenów Mojżesz wysłał 12 zwiadowców, aby zobaczyli Kanaan. Południową granicą ich ziem była [[Wadi al-Arisz]].
Później [[Saul (król Izraela)|Saul]] i [[Dawid (król Izraela)|Dawid]] walczyli w części północno-zachodniej Synaju z [[Amalekici|Amalekitami]], którzy zamieszkiwali północne tereny obecnej muhafazy. W [[Peluzjum]] znajdowała się egipska a potem rzymska twierdza. Tam też 525 r. p.n.e. miała miejsce [[Bitwa pod Peluzjum]]. Później [[Jezus Chrystus|Jezus]] z rodzicami tędy uciekali przed [[Herod]]em do Egiptu.
Przez Synaj przechodziło albo okupowało go wiele innych ludów: [[Asyryjczycy]], [[Babilończycy]], [[Egipcjanie]], [[Persowie]], [[Grecy]], [[
W [[1882]] roku [[Wielka Brytania]] wymusiła na [[Turcja|Turcji]] zrzeczenie się półwyspu. W [[1914]] roku w środkowej części Turcy wkroczyli tu ponownie budując drogi, potem zajęli te tereny ponownie Egipcjanie.
| |||