Manuel Álvarez Bravo: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Kbsc (dyskusja | edycje)
m drobne merytoryczne
Linia 7:
 
Po rewolucji w latach 30, licznie przybywali do Meksyku zagraniczni artyści w pogoni za polityczną i twórczą wolnością. Z Europy powrócił Diego Rivera, wokół którego organizowało się życie artystycznej bohemy.
[[Jose Vasconcelos]] minister edukacji w rządzie prezydenta [[Obregóna]] oficjalnie sponsorował program powstawania murali w który zaangażowany był [[Diego Rivera]], [[David Alfora Siqueiros]] i [[José Clemente Orozco]]. Starał się by ustanowiono jednolitą tożsamość kulturową Meksykanów, a Mexicomiasto City[[Meksyk (miasto)|Meksyk]] było centrum wymiany artystów i intelektualistów z całego świata.
Już na początku lat trzydziestych do stolicy Meksyku zaczęli ściągać artyści róznież z Ameryki Płn. np. [[Edward Weston]] wraz z kochanką a następnie żoną włoską fotografką [[Tina|Tiną Modotti]]
 
Linia 14:
W latach dwudziestych Alvarez Bravo przyglądał się eksperymentom fotograficznym Edwarda Westona.
Ten pokazywał, że fotografia mogłaby pretendować do statusu sztuki wtedy, kiedy czerpiemy korzyści z bezpośredniego opisywania dyskretnych elementów świata materialnego.
Alvarez Bravo zrealizował idee Westona w późnych latach 20 jego fotografie z tego okresu pokazują zbliżenia na architekturę, naturę, życie codzienne aż do dramatycznych kompozycji. W latach 30 swoje zainteresowania skierował w stronę miejskiego krajobrazu. Chętniej niż abstrakcje wolał fotografować sceny z ówczesnego życia w Mexicomieście City[[Meksyk (miasto)|Meksyk]].
 
W 1932 roku zrealizował swoją pierwszą wystawę indywidualną w Galeria Posada, którą [[Xavier Villaurrutia]] opatrzył tekstami.