|
== Działania i okupacja ==
[[Plik:T-55 skos RB.jpg|thumb|250px|left|[[T-55]] – [[czołg podstawowy]] polskich dywizji pancernych – symbol wojsk inwazyjnych]]
Jako pierwsze granicę w rejonie [[Lubawka|Lubawki]] i [[Ostrawa|Ostrawy]] przeszły pododdziały 1. Batalionu Szturmowego, rozbrajając miejscową straż graniczną oraz otwierając drogę dla odpowiednio 11 Dywizji Pancernej10 i 1011 Dywizji Pancernej (reszta wojsk znajdowała się w drugim rzucie lub odwodzie). Armia posuwała się dosyć wolno za sprawą blokad dróg i zdejmowaniem lub zmienianiem tablic z nazwami miejscowości przez negatywnie nastawioną miejscową ludność, niekiedy nawet powstawały barykady, usuwane dopiero po interwencjach władz cywilnych. Mimo tego do ranka [[22 sierpnia]] obsadzono trójkąt [[Šumperk]]-[[Havlíčkův Brod]]-[[Ołomuniec]]. W zablokowanych garnizonach czechosłowackich utworzono specjalne komendy, gdyż nie zamierzano ich rozbrajać. Ponadto nie zamierzano do miast wprowadzać cięższego sprzętu. [[23 sierpnia]] sztab armii przeniesiono do Hradec Králové. Następnie do [[25 sierpnia]] mniejsze jednostki 2 Armii stopniowo blokowały kolejne garnizony w rejonie mającym znaleźć się pod polską kontrolą oraz likwidowały nielegalne drukarnie i stacje radiowe. Tego dnia do Czechosłowacji wkroczyła też 4 Dywizja Zmechanizowana, a do [[Kotlina Kłodzka|Kotliny Kłodzkiej]] przetransportowano 6 Dywizję Powietrznodesantową, zwiększając liczący dotychczas 18500 żołnierzy kontyngent.
[[Plik:Oficerowie 27 pcz w Ilniku.jpg|250px|thumb|Oficerowie [[25 Pułk Zmechanizowany|25 pz]] [[10 Sudecka Dywizja Pancerna|10 DPanc]] w Ilniku]]
Przez następnych kilka miesięcy miała miejsce rotacja oddziałów okupacyjnych (m.in. przybyła [[12 Dywizja Zmechanizowana|12 DZ]]), zaś na terenie Czechosłowacji następowała "normalizacja". [[16 października]] rządy Czechosłowacji i Związku Radzieckiego podpisały umowę o stałym stacjonowaniu Armii Czerwonej na terytorium ČSSR, czym luzował siły reszty państw Układu Warszawskiego (Polski, Węgier i Bułgarii, gdyż Rumunia zachowała neutralność). W związku z tym gen. Jaruzelski [[23 października]] wydał rozkaz wycofania wszystkich sił polskich do [[11 listopada]]. Wcześniej, bo [[2 listopada]] rozwiązano 2 Armię Wojska Polskiego<ref>W Czechosłowacji został tylko [[25 Pułk Zmechanizowany]], który ostatecznie wycofano [[12 listopada]].</ref>, zaś jej dowódca został w tym samym roku awansowany na generała dywizji.
W przeciwieństwie do wojsk radzieckich<ref>Przeciwko którym w [[Praga|Pradze]] powstały nawet barykady, na których trwały walki.</ref> 2 Armia nie napotkała żadnego zbrojnego oporu. Jedyne cywilne ofiary interwencji to dwie osoby zabite i cztery ranne na skutek ataku pijanego żołnierza, kilku zabitych i rannych w wyniku wypadków oraz ranionych przez patrole. Wojskowe straty to dziesięciu żołnierzy, którzy zginęli z powodu niewłaściwego użycia broni, dwóch samobójców i dwóch rannych przez wspomnianego pijanego.
== Bibliografia ==
* [[ŁukaszPajórek Kamiński|Kamiński Ł.]]Leszek, ''WokółPolska Praskieja Wiosny:"Praska PolskaWiosna". iUdział Wojska CzechosłowacjaPolskiego w interwencji zbrojnej w Czechosłowacji w 1968 roku'', Wyd. IPNEgros i WIH AON, Warszawa 20041998
* ''Wokół Praskiej Wiosny: Polska i Czechosłowacja w 1968 roku'', pod red. Łukasza Kamińskiego, Wyd. IPN, Warszawa 2004
** [http://www.marzec1968.pl/portal/m68/798/6919/Wokol_praskiej_wiosny_Polska_i_Czechoslowacja_w_1968.html Książka w wersji elektronicznej]
* Pajórek Leszek, " Polska a "Praska Wiosna", Wyd. Egros i WIH AON, Warszawa 1998
* [http://historycy.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=137:6-pdpd-w-czechosowacji-1968-r&catid=42:wiek-xx&Itemid=53 Historycy.pl]
| 