Stany Galicyjskie: Różnice pomiędzy wersjami

Wbrew swej nazwie, nie był to w żadnym zakresie władzą ustawodawczą. Sejm uchwalał z góry przygotowany adres do cesarza oraz wybierał członków także nieposiadającego żadnych realnych kompetencji Wydziału (a od [[1783]] r. dwóch radców guberialnych, wybór był jednak ograniczony do kandydatów wskazanych przez rząd). Obradował nad sprawami przedłożonymi mu przez rząd, nie mógł jednak opowiadać się za lub przeciw złożonym wnioskom, a jedynie w jaki sposób je wprowadzić (i to tylko w formie głosu doradczego). Sejm mógł też w sprawach krajowych (o ograniczonym zakresie) wnosić postulaty do tronu, za pośrednictwem jednak lokalnych organów administracyjnych. Sesje sejmu zwoływał gubernator, on też – wedle swojego uznania – je rozwiązywał. Sesje były natomiast okazją do spotkań towarzyskich i innych rozrywek. Sesje sejmowe odbyły się zaledwie czterokrotnie: w latach [[1782]], [[1784]], [[1786]] i [[1788]]; później zaniechano już kompletnie zwoływania sejmu (m.in. obawiając się trudności w kontrolowaniu tego ciała po zwiększeniu jego liczebności wskutek powiększenia [[Galicja|Galicji]] po [[III rozbiór Polski|III rozbiorze Polski]]).

Zdaniem [[Stanisław Grodziski|Stanisława Grodziskiego]] celem powołania takiego organu było z jednej strony stworzenie pozorów zachowania parlamentaryzmu [[I Rzeczpospolita|I Rzeczypospolitej]] pod nowymi rządami, a z drugiej przyspieszenie rozwarstwienia i osłabienia solidarności szlachty polskiej poprzez wykształcenie silnego podziału między magnaterię i resztę szlachty (przy dużym stopniu lojalności [[Magnat|magnatówmagnat]]ów wobec władzy w [[Wiedeń|Wiedniu]])<ref>Stanisław Grodziski, ''Sejm Krajowy galicyjski...'', s. 17.</ref>.

W [[1790]] r. pojawiła się wśród ziemiaństwa galicyjskie koncepcja rozszerzenia uprawnień sejmu stanowego, tzw. "[[charta Leopoldina]]", która jednak nie przyniosła żadnego efektu.

Ostatnia sesja sejmu stanowego odbyła się w [[1845]] r.; kolejne uniemożliwiły wypadki [[rzeź galicyjska|rzezi galicyjskiej]] w [[1846]] roku, a następnie [[Wiosna Ludów|Wiosny Ludów]]. W czasie tej ostatniej gubernator [[Galicja|Galicji]] [[Franz Stadion]] próbował zwołać sejm stanowy we Lwowie (uzupełniony o pewną liczbę członków z wyborów), jednak zgromadziła się tylko grupka ziemian, którzy sami uznali się za zgromadzonych nielegalnie. Formalnie sejm stanowy nie został w 1848 r. zlikwidowany, istniał też (do 1861 r.) Wydział. Zmianę przyniosło dopiero powołanie instytucji [[sejm krajowy|sejmów krajowych]] na mocy [[dyplom październikowy|dyplomu październikowego]] z [[1860]] r.