|
[[Plik:FrancuskaSzkolaPilotow1.jpg|200px|thumb|right|Odznaka Francuskiej Szkoły Pilotów.]]
'''Francuska Szkoła Pilotów''' od 15 lutego [[1920]] jako '''Niższa Szkoła Pilotów w Warszawie''' - działająca na terenie Polski w okresie od 12 maja [[1919]] roku do 1 grudnia [[1920]] roku szkoła pilotów.
=== Historia szkoły ===
Na początku [[1919]] roku przedstawiciele [[Armia Polska we Francji|Polskiej Armii we Francji]] rozpoczęli starania o pomoc Francuzów w szkoleniu nowo powstałego lotnictwa polskiego. W wyniku porozumień pomiędzy armiami na początku maja została wysłana do [[Warszawa|Warszawy]] Francuska Szkoła Pilotów pod dowództwem majora Mauger de Varennessa na roczny kontrakt. 12 maja została rozmieszczona na lotnisku mokotowskim. Z eskadrą do Polski przybyło 50 samolotów: Morane (Rouleur) - 5 szt., [[Caudron G.III]] - 20 szt., [[Nieuport]] 23 - 20 szt. i Nieuport 18 - 5 szt.
W początkowym okresie cały personel szkoły stanowili Francuzi<ref>Dowództwo, instruktorzy, technicy, mechanicy.</ref>. Do personelu francuskiego z czasem zostali przydzieleni polscy wojskowi, dublujący ich funkcje z własnym dowódcą kpt. Baranowskim. Pierwsze szkolenia polskiego personelu rozpoczęto 1 czerwca 1919 roku. Szkolenie obejmowało cały personel: pilotów, mechaników, oficerów techniczno-administracyjnych.
W związku z reorganizacją szkół lotniczych 15 lutego 1920 roku szkołę przemianowano na ''Niższa Szkoła Pilotów w Warszawie''. Wkrótce po zmianie nazwy dokonano od dawna planowanej dyslokacji szkoły z lotniska mokotowskiego do [[Dęblin]]a. Jednak szkoła przebywała w swojej nowej siedzibie tylko przez kilka tygodni. Ofensywa bolszewicka w czerwcu 1920 roku bardzo zagroziła położonemu na prawym brzegu [[Wisła|Wisły]] lotnisku. Zmusiło to dowództwo wojsk lotniczych do podjęcia decyzji o ponownym przeniesieniu szkoły. Tym razem jednak przeniesiono szkołę na dalekie tyły do [[Bydgoszcz]]y. Tutaj szkolenie pilotów zostało zintensyfikowane.
Pod koniec lipca 1920 wobec zakończenia rocznego kontraktu z personelem francuskim prawie całą obsługę szkoły przejęli Polacy. Dowódcą szkoły został mianowany porucznik Garbiński, a dotychczasowy jej dowódca Francuz mjr. de Chivré pozostał w Polsce na stanowisku doradcy technicznego<ref>Także kilku innych pilotów francuskich pozostało jeszcze przez kilka miesięcy w roli instruktorów.</ref>.
Jesienią 1920 roku po kolejnej reorganizacji lotnictwa [[Krakowska Szkoła Pilotów|Krakowską Szkołę Pilotów]] przeniesiono do [[Bydgoszcz]]y. Tutaj 1 grudnia nastąpiło połączenie z Francuską Szkołą Pilotów i utworzenie nowej jednostki szkoleniowej '''Niższej Szkoły Pilotów w Bydgoszczy'''. Jej dowódcą został mianowany ppłk. Kieżuna.
=== System szkolenia ===
Po ukończeniu Szkoły pilot był kierowany do Wyższej Szkoły Pilotów, gdzie po szkoleniu na samolotach bojowych mógł uzyskać dyplom pilota.
Od maja 1919 roku do grudnia 1920 roku w szkole wykonano '''31027''' lotów ćwiczebnych, 5360 godzin w powietrzu. Wyszkolono 43 pilotów<ref>Pierwszym pilotem, który ukończył szkołę był pchor. Witold Ehrepreis.</ref>. Nastąpiły tylko 3 wypadki.
=== Dowódcy szkoły ===
| 