Masakra dzieci żydowskich w Białej Cerkwi: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Wymordowanie żydowskiej społeczności Białej Cerkwi: drobne redakcyjne, stylistyczne |
→Nieudana interwencja Groscurtha: Poprawna odmiana nazwiska. |
||
Linia 18:
Groscurth nakazał, za zgodą dowódcy dywizji, natychmiast wstrzymać egzekucję oraz otoczyć budynek kordonem wojska i użyć siły, gdyby SS-mani próbowali zabrać dzieci<ref>Interwencja nastąpiła dosłownie w ostatniej chwili. SS-mani zaczynali już bowiem ładować dzieci na ciężarówki celem wywiezienia na egzekucję.</ref>. Rozkazał również podać dzieciom wodę i pożywienie. Groscurth sporządził następnie pisemny raport, który wysłał do dowództwa niemieckiej [[6 Armia (III Rzesza)|6. Armii]]<ref name="Mistrzowie śmierci200"/>.
[[Plik:Bundesarchiv Bild 183-B05284, Walter v. Reichenau.jpg|135px|right|thumb|Feldmarszałek Walter von Reichenau]]
Nazajutrz, 21 sierpnia, doszło do konferencji z udziałem przedstawicieli Wehrmachtu i SS. Po ostrej dyskusji przybyły na spotkanie przełożony Häfnera, SS-[[Standartenführer]] [[Paul Blobel]]<ref>Dowódca tzw. ''Sonderkommando 4A'', które wchodziło w skład ''Einsatzgruppe C''. [[Ludobójstwo|Ludobójca]] odpowiedzialny m.in. za zamordowanie blisko 33 tys. kijowskich Żydów w [[Babi Jar|Babim Jarze]].</ref>, poinformował zebranych, iż rozkaz likwidacji żydowskich dzieci z Białej Cerkwi zatwierdził dowódca 6. Armii, [[marszałek polny|feldmarszałek]] [[Walter von Reichenau]], który reprezentował najwyższą władzę wojskową na tym terenie. Groscurth początkowo nie chciał w to uwierzyć, lecz musiał ustąpić, gdy słowa
Interwencja w obronie żydowskich sierot skończyła się dla Groscurtha reprymendą od samego feldmarszałka von Reichenau. Dowódcę 6. Armii dotknął w szczególności fragment raportu Groscurtha, w którym podpułkownik porównał działania SS do metod [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|sowieckich]]. Feldmarszałek określił tę opinię jako: "wysoce niesłuszną, niewłaściwą i świadczącą o wyjątkowej impertynencji". Von Reichenau postarał się również, aby Groscurth przeczytał to oświadczenie, każąc mu je podpisać<ref name="Mistrzowie śmierci201"/>. Do głębi oburzony podpułkownik napisał później w liście do żony: "Nie możemy i nie powinniśmy wygrać tej wojny"<ref name="Stalingrad64">{{cytuj książkę |nazwisko = Beevor | imię = Antony | tytuł = Stalingrad | wydawca = op.cit.| miejsce = | rok = | strony = 64 | isbn =}}</ref>.
| |||