Ołeksandr Udowyczenko: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Anulowanie wersji nr 22595996 autora Pawski w 1919 nie było wyprawy kijowskiej, Udowyczenko nie był żołnierzem WP |
m poprawa linków |
||
Linia 3:
Był podoficerem armii rosyjskiej w [[1908]], następnie ukończył Wojskową Szkołę Topograficzną i kursy Sztabu Generalnego przy Mikołajewskiej Akademii Wojskowej w [[Sankt Petersburg|Piotrogrodzie]]. W czasie I wojny światowej był adiutantem sztabu III korpusu kaukaskiego, następnie szefem sztabu 21 dywizji piechoty tego korpusu.
W [[1917]] brał udział w ukrainizacji oddziałów III korpusu i przewodził korpuśnej radzie ukraińskiej. Od października [[1917]] był doradcą [[Symon Petlura|Symona Petlury]]. Od początku [[1918]] jako szef sztabu Hajdamackiego Kosza Słobodzkiej Ukrainy odznaczył się w walkach o Arsenał w [[Kijów|Kijowie]]. Od kwietnia [[1918]] przeniesiony do ukraińskiego Sztabu Generalnego, w którym pozostał i w okresie [[Hetmanat]]u, awansowany do stopnia pułkownika. Od listopada [[1918]] został naczelnym kwatermistrzem Frontu Południowo-Zachodniego. W czerwcu [[1919]] odznacza się w walkach pod Wapniarką jako dowódca [[3
W grudniu [[1919]] został wzięty do niewoli w [[Odessa|Odessie]] przez Armię Ochotniczą [[Anton Denikin|Denikina]]. Uciekł z niewoli i uzupełniając 3 Dywizję, dowodził nią aż do odwrotu za [[Zbrucz]] w listopadzie [[1920]].
| |||