Przerosty pismowe: Różnice pomiędzy wersjami

====Geneza====▼

Uważa się, iż przerosty te są wynikiem jednoczesnej krystalizacji kwarcu i skaleni z eutektycznego stopu obu tych minerałów<ref>Borkowska M., Smulikowski K., ''Minerały skałotwórcze'', Wydawnictwa Geologiczne, Warszawa</ref> lub z roztworów [[magma resztkowa|magmy resztkowej]]<ref>Vogt, J. H. L., ''The physical chemistry of the magmatic differentiation of igneous rocks''. Skrifter utgit av Det Norske Videnskaps-Akademi i Oslo. I Mat.Naturv. Klasse, No. 3, Second Half, 1930</ref>. Inne teorie dotczace powstania przerostów pismowych mówią, iż powstają one w wyniku częściowego zastępowania skalenia kwarcem. Zastępowanie to następuje przypuszczalnie wzdłuż spękań lub defektów [[sieć krystaliczna|sieci krystalicznej]] skaleni<ref>Majerowicz A., Wierzchołowski B., ''Petrologia skał magmowych'', Wydawnictwa Geologiczne, Warszawa 1990</ref>. Wykazano, że położenie przerostów kwarcowych względem przerastanego skalenia jest [[krystalografia|krystalograficznie]] prawidłowe: krawędź dwóch sąsiadujących ze sobą płaszczyzn romboedrycznych kwarcu jest często równoległa do krawędzi słupowej skalenia (tzw. [[prawo trapezoedryczne]]), czego wynikiem jest równoczesne wygaszanie sąsiadujących ze sobą ziarn kwarcu w tym samym skaleniu<ref>Fersman A. E., ''Die Schriftstruktur der Granitopegmatite und ihre Entstehung'', Zeitschr. F. Krist, t. 69, str. 77-104, 1929</ref>. Dalsze obserwacje bazujące na badaniach przerostów megaskopowych kwarcu i skalenia w pegmatytach doprowadziły do wniosku, że kwarc w [[granit|granicie]] pismowym nie wykazuje stałej orientacji krystalograficznej w stosunku do skalenia. Kwarc występuje wprawdzie często w grupach równoległych pręcików, niemniej jednak takich osobnych grup może być w jednym skaleniu kilka<ref>Deer W.a., Howie R.A., Zussman J., ''Rock-forming Minerals'', vol. 1-5, London 1965</ref>. ▼