Wersja z 14:36, 27 lip 2010 edytuj AlohaBOT (dyskusja \| edycje) 157 447 edycji m wstawienie szablonu 'ludzie nauki' ← poprzednia edycja		Wersja z 08:32, 7 sie 2010 edytuj anuluj edycję Staszek99 (dyskusja \| edycje) Redaktorzy, Administratorzy 49 935 edycji m Popups: Ujednoznacznienie linku z Manieryzm na manieryzm (sztuka), WP:SK następna edycja →
Linia 8: W latach [[1968]]-[[1969]] był kierownikiem katedry, następnie, od [[1969]] do [[1979]] i od [[1984]] do [[1987]] r. dyrektorem Instytutu Zabytkoznawstwa i Konserwatorstwa UMK, w latach [[1978]]-[[1981]] [[prorektor]]em do spraw nauki i współpracy z zagranicą. Od [[1969]] do [[2000]] r. był kierownikiem Zakładu Konserwacji Elementów i Detali Architektonicznych. W latach [[1968]]-[[1985]] kierownik Laboratorium Naukowo-Badawczego Konserwacji Kamienia i Szkła/Laboratorium Naukowo-Badawczego Konserwacji Kamienia [[Pracownie Konserwacji Zabytków\|PP PKZ]]. W latach [[1988]]-[[1990]] członek Centralnej Komisji Kwalifikacyjnej do Spraw Kadr Naukowych. Na emeryturę przeszedł w [[1996]] r., jednak nadal przez 11 lat prowadził zajęcia dydaktyczne na uczelni w ramach ½ etatu. Ponadto w latach [[1977]] i [[1979]] prowadził wykłady z [[konserwacja\|konserwacji kamienia]] na międzynarodowych kursach [[UNESCO]] w [[Wenecja\|Wenecji]], zaś w latach [[1989]]-[[1991]] wykładał na Fachhochschule w [[Kolonia (Niemcy)\|Kolonii]], gdzie zorganizował specjalizację konserwacji kamienia. Uczestnik licznych [[Konferencja naukowa\|sympozjów]], członek szeregu stowarzyszeń i rad naukowych, m.in. jako rzeczoznawca [[Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego\|Ministra Kultury i Sztuki]] ([[1970]]-[[2000]], PP PKZ ([[1969]]-[[1994]]) i [[UNESCO]] (od [[1971]]). Wyróżniany nagrodami i odznaczeniami państwowymi i uczelnianymi, w tym Krzyżem Kawalerski i Oficerskim [[Order Odrodzenia Polski\|Orderu Odrodzenia Polski]]. [[Nagrody i wyróżnienia Miasta Torunia\|Nagroda Prezydenta Miasta Torunia]] za rok [[2001]]. Współzałożyciel i pierwszy prezes Stowarzyszenia Dziedzictwo Torunia ([[2004]]), obecnie przewodniczący Komisji Rewizyjnej. Głównym tematem badań naukowych jest konserwacja kamiennych obiektów zabytkowych, a także zastosowanie [[żywica\|żywic sztucznych]] do celów konserwatorskich. Przeprowadził m.in. rekonstrukcję kilku kamiennych [[pilaster\|pilastrów]] w [[Kaplica Zygmuntowska na Wawelu\|Kaplicy Zygmuntowskiej]] na [[Wawel]]u w [[Kraków\|Krakowie]] oraz -– wraz z zespołem -– konserwację [[manieryzm (sztuka)\|manierystycznego]] kamiennego [[portal]]u [[Dom Eskenów\|kamienicy Eskenów]] w Toruniu, wieżyczek [[Ratusz Staromiejski w Toruniu\|ratusza w Toruniu]], [[gotyk\|gotyckiej]] konsoli z Mojżeszem (pozostałej po figurze [[Piękna Madonna\|Pięknej Madonny]]) w [[Bazylika katedralna św. Jana Chrzciciela i św. Jana Ewangelisty w Toruniu\|katedrze w Toruniu]], [[Sztuka romańska\|romańskiego]] portalu ołbińkiego w [[Katedra św. Marii Magdaleny we Wrocławiu\|katedrze św. Marii Magdaleny we Wrocławiu]] i wystroju rzeźbiarskiego elewacji [[Ratusz we Wrocławiu\|ratusza wrocławskiego]], [[barok]]owych rzeźb na [[Most gotycki w Kłodzku\|moście w Kłodzku]] i in., ponadto zajmował się konserwacją [[witraż]]y (w [[1955]] r. został współautorem nowoczesnej metody konserwacji szkła witrażowego, wraz z [[Leonard Torwirt\|Leonardem Torwirtem]] i Edwardem Kwiatkowskim) oraz [[Drewno (technika)\|drewna]] (m. in. [[relikwiarz]] [[Święty Wojciech\|św. Wojciecha]] w [[Gniezno\|Gnieźnie]]), wraz z zespołem wykonał kopię [[Brązy\|brązowych]] [[Drzwi Gnieźnieńskie\|Drzwi Gnieźnieńskich]]. W kraju i zagranicą -m. in. [[Bułgaria]], [[Egipt]] ([[Świątynia Hatszepsut]] w [[Deir el-Bahari]]), [[Kambodża]] ([[Angkor Wat]]), [[Macedonia]] (rzymski piec ceramiczny w [[Ochryda\|Ochrydzie]]), [[Chile]] ([[Moai\|kolosy]] na [[Wyspa Wielkanocna\|Wyspie Wielkanocnej]]), [[Niemcy]] -– opracował kilkadziesiąt ekspertyz konserwatorskich. Opublikował ponad 100 prac naukowych, promotor ponad 150 [[praca dyplomowa\|prac magisterskich]] i 13 [[doktor (stopień naukowy)\|doktoratów]]. Konserwatorem zabytków jest również żona, Wacława Szmidel-Domasłowska. Linia 36: * Justyna Domasłowska, ''Pępek w remoncie'', "Przekrój", ISSN 033-24088, 1993, nr 29 (dot. [[Wyspa Wielkanocna\|Wyspy Wielkanocnej]]) * Alicja Zatrybówna, ''Tam, gdzie nas nie ma'', "Gazeta Lubuska", 31.12.1993 * ''Esperanza. Ziemia Toruńska -– Ameryka Łacińska. Towarzystwo Polska -– Ameryka Łacińska, Oddział w Toruniu, 1983-1995'', zesp. red. Ligia Schmidt, Helena Krzywka, Toruń, Toruński Oddział Towarzystwa Polska -– Ameryka Łacińska, 1995 * Adam Paczuski, ''Konserwatorzy nie tylko kamieni...'', "Promocje Pomorskie", ISSN 1230-3585, 1996, nr 8 * Bożena Soldenhoff, ''Nauczyciel i przyjaciel'', „Głos Uczelni”, ISSN 1230-9710, R. 6 (22), 1997, nr 7-8 Linia 45: {{DEFAULTSORT: Domasłowski, Wiesław}} [[Kategoria:Konserwacja i ochrona zabytków]] [[Kategoria:Ludzie związani z Gdynią]]

Wiesław Domasłowski: Różnice pomiędzy wersjami