Instytut Łączności: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
lit. |
aktualizacja, uszczegółowienie, poprawki redakcyjne |
||
Linia 2:
==Historia==
Profesor Janusz Groszkowski, wybitny polski elektronik, utworzył w 1934 r.
W swojej historii Instytut miał poważny udział w tworzeniu telewizji w Polsce, zarówno czarno-białej (od 1952), jak i kolorowej (od 1971), jak również istotny wkład we wprowadzaniu elektronicznych, cyfrowych central telefonicznych (od 1972), którymi zastąpiono wcześniejsze centrale - elektromechaniczne. W latach 70. i 80. Instytut był koordynatorem i głównym wykonawcą problemów węzłowych i centralnych programów badawczo-rozwojowych w dziedzinie telekomunikacji.
Po przemianach roku 1989 Instytut znacznie rozszerzył działalność rynkową. Laboratoria Instytutu świadczyły usługi homologacyjne i do dziś jego akredytowane laboratoria wykonują badania zgodności urządzeń z wymaganiami zasadniczymi oraz wzorcowanie przyrządów.
W
W ostatnich latach Instytut przywiązywał dużą wagę do udziału w poważnych krajowych i międzynarodowych programach badawczych.
Ważną rolę w rozwoju Instytutu i jego kadry naukowej odgrywała działająca od 1954 r. Rada Naukowa, która w r. 1967 uzyskała prawo nadawania stopnia doktora.▼
▲W 2004 roku został ustanowiony Program Wieloletni "Rozwój telekomunikacji i poczty w dobie społeczeństwa informacyjnego”, którego Instytut Łączności jest koordynatorem i głównym wykonawcą, a jego beneficjentami są ministerstwa, [[Urząd Komunikacji Elektronicznej|Urząd Komunikacji Elektronicznej]] oraz inne instytucje administracji państwowej.
W roku 2005 Instytut Łączności (ang. National Institute of Telecommunications) uzyskał status państwowego instytutu badawczego.
▲Ważną rolę w rozwoju Instytutu i jego kadry naukowej odgrywała działająca od 1954 r. Rada Naukowa, która w r. 1967 uzyskała prawo nadawania stopnia doktora w dyscyplinie telekomunikacja.
==Aktualna działalność==
Instytut Łączności stanowi dziś "centrum wiedzy" w dziedzinie telekomunikacji i technik informacyjnych, będąc jednostką badawczo-rozwojową prowadzącą badania naukowe, prace rozwojowe, wdrożeniowe i eksperymentalne oraz wysoko kwalifikowane usługi techniczne, a jednocześnie szeroko udostępniającą zdobytą wiedzę i uzyskane kwalifikacje na potrzeby wsparcia merytorycznego organów administracji, partnerów rynkowych oraz do realizacji projektów technicznych ważnych dla gospodarki i społeczeństwa.
Główne rodzaje działalności Instytutu to:
* prace naukowo-badawcze i rozwojowe, w tym uczestnictwo w krajowych i międzynarodowych programach badawczych,
* wdrożenia, które zwykle stanowią naturalną kontynuację pracy badawczej,
* publikacje, których każdego roku powstaje w Instytucie ok. 200, oraz stopnie naukowe,
* organizowanie cyklicznych międzynarodowych konferencji naukowych,
* normalizacja krajowa
* kalibrowanie/wzorcowanie wzorców i urządzeń pomiarowych, wykonywane w akredytowanych laboratoriach Instytutu,
* programy badania biegłości/porównania międzylaboratoryjne,
* działalność wydawnicza: "[[Telekomunikacja i Techniki Informacyjne|Telekomunikacja i Techniki Informacyjne]]" - kwartalnik naukowo-techniczny o zasięgu krajowym, "Journal of Telecommunications and Information Technology" – kwartalnik naukowy o zasięgu europejskim, "Biuletyn Informacyjny" - wydawnictwo elektroniczne,
* działalność edukacyjna.
Preferowana tematyka badań naukowych Instytutu to:
* telekomunikacyjne techniki cyfrowe, w tym szerokopasmowy internet i cyfryzacja systemów analogowych,
* zarządzanie widmem częstotliwości i planowanie sieci radiowych,
* systemy optoelektroniczne,
* hurtownie danych i zarządzanie wiedzą,
* wybrane aplikacje zaawansowanych systemów komunikacji elektronicznej (systemy bezpieczeństwa publicznego, monitoringu oraz badania jakości sieci i usług),
* nowoczesna energetyka telekomunikacyjna,
* kompatybilność elektromagnetyczna,
* miernictwo i pomiary telekomunikacyjne,
* regulacja, ekonomia,
* badania rozwoju rynków łączności (poczty i telekomunikacji).
==Bibliografia==
*
* A. Hildebrandt
* National Institute of Telecommunications, [http://www.itl.waw.pl/images/stories/publikacje/Annual_Report/AR2009.pdf ''Annual Report 2009''].
==Linki zewnętrzne==
|