Instytut Łączności: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
lit.
aktualizacja, uszczegółowienie, poprawki redakcyjne
Linia 2:
 
==Historia==
Profesor Janusz Groszkowski, wybitny polski elektronik, utworzył w 1934 r. państwowy instytut badawczy działający w obszarze telekomunikacji - Państwowy Instytut Telekomunikacyjny. W roku 1951 nastąpił podział Państwowegotego Instytutu Telekomunikacyjnegoinstytutu na Przemysłowy Instytut Telekomunikacji i Instytut Łączności. Ten ostatni uzyskał w 1958 r. nową siedzibę w Warszawie-Miedzeszynie, powstały również jego oddziały we Wrocławiu i(1956), Gdańsku (1962), Pułtusku (1973) i w Warszawie na Służewcu (1987).
 
W swojej historii Instytut miał poważny udział w tworzeniu telewizji w Polsce, zarówno czarno-białej (od 1952), jak i kolorowej (od 1971), jak również istotny wkład we wprowadzaniu elektronicznych, cyfrowych central telefonicznych (od 1972), którymi zastąpiono wcześniejsze centrale - elektromechaniczne. W latach 70. i 80. Instytut był koordynatorem i głównym wykonawcą problemów węzłowych i centralnych programów badawczo-rozwojowych w dziedzinie telekomunikacji.
W historii Instytutu, spośród wielu osiągnięć, należy zwrócić uwagę na dwa przedsięwzięcia:
 
* udział w tworzeniu telewizji w Polsce, zarówno czarno białej, jak i później - kolorowej,
Po przemianach roku 1989 Instytut znacznie rozszerzył działalność rynkową. Laboratoria Instytutu świadczyły usługi homologacyjne i do dziś jego akredytowane laboratoria wykonują badania zgodności urządzeń z wymaganiami zasadniczymi oraz wzorcowanie przyrządów.
* udział w rozwoju cyfrowych, sterowanych programowo systemów komutacyjnych, którymi zastąpiono wcześniejsze - elektromechaniczne.
 
W 2004latach roku2005-2008 zostałInstytut ustanowionyrealizował Program Wieloletni "Rozwój telekomunikacji i poczty w dobie społeczeństwa informacyjnego”, którego Instytut Łączności jest koordynatorem i głównym wykonawcą, a jego beneficjentami były ministerstwa, [[Urząd Komunikacji Elektronicznej|Urząd Komunikacji Elektronicznej]] oraz inne instytucje administracji państwowej.
 
W ostatnich latach Instytut przywiązywał dużą wagę do udziału w poważnych krajowych i międzynarodowych programach badawczych.
 
Ważną rolę w rozwoju Instytutu i jego kadry naukowej odgrywała działająca od 1954 r. Rada Naukowa, która w r. 1967 uzyskała prawo nadawania stopnia doktora.
W 2004 roku został ustanowiony Program Wieloletni "Rozwój telekomunikacji i poczty w dobie społeczeństwa informacyjnego”, którego Instytut Łączności jest koordynatorem i głównym wykonawcą, a jego beneficjentami są ministerstwa, [[Urząd Komunikacji Elektronicznej|Urząd Komunikacji Elektronicznej]] oraz inne instytucje administracji państwowej.
W roku 2005 Instytut Łączności (ang. National Institute of Telecommunications) uzyskał status państwowego instytutu badawczego.
 
Ważną rolę w rozwoju Instytutu i jego kadry naukowej odgrywała działająca od 1954 r. Rada Naukowa, która w r. 1967 uzyskała prawo nadawania stopnia doktora w dyscyplinie telekomunikacja.
 
==Aktualna działalność==
Instytut Łączności stanowi dziś "centrum wiedzy" w dziedzinie telekomunikacji i technik informacyjnych, będąc jednostką badawczo-rozwojową prowadzącą badania naukowe, prace rozwojowe, wdrożeniowe i eksperymentalne oraz wysoko kwalifikowane usługi techniczne, a jednocześnie szeroko udostępniającą zdobytą wiedzę i uzyskane kwalifikacje na potrzeby wsparcia merytorycznego organów administracji, partnerów rynkowych oraz do realizacji projektów technicznych ważnych dla gospodarki i społeczeństwa.
Instytut Łączności kształtuje i wykorzystuje wiedzę popartą doświadczeniami w zakresie telekomunikacji, informatyki oraz technik informacyjnych na potrzeby rynku usług telekomunikacyjnych i informacyjnych oraz tworzącego się społeczeństwa informacyjnego.
 
Główne rodzaje działalności Instytutu to:
* prace naukowo-badawcze i rozwojowe, w tym uczestnictwo w krajowych i międzynarodowych programach badawczych,
* wdrożenia, które zwykle stanowią naturalną kontynuację pracy badawczej,
* publikacje, których każdego roku powstaje w Instytucie ok. 200, oraz stopnie naukowe,
* organizowanie cyklicznych międzynarodowych konferencji naukowych,
* normalizacja krajowa wei współpracy z [[Polski Komitet Normalizacyjny|Polskim Komitetem Normalizacyjnym]]międzynarodowa,
* normalizacja międzynarodowa we współpracy z [[ETSI|Europejskim Instytutem Norm Telekomunikacyjnych (ETSI)]], [[ITU|Międzynarodowym Związkiem Telekomunikacyjnym (ITU)]],
* kalibrowanie/wzorcowanie wzorców i urządzeń pomiarowych, wykonywane w akredytowanych laboratoriach Instytutu,
* programy badania biegłości/porównania międzylaboratoryjne,
* działalność wydawnicza: "[[Telekomunikacja i Techniki Informacyjne|Telekomunikacja i Techniki Informacyjne]]" - kwartalnik naukowo-techniczny o zasięgu krajowym, "Journal of Telecommunications and Information Technology" – kwartalnik naukowy o zasięgu europejskim, "Biuletyn Informacyjny" - wydawnictwo elektroniczne,
* działalność edukacyjna.
 
Preferowana tematyka badań naukowych Instytutu to:
* telekomunikacyjne techniki cyfrowe, w tym szerokopasmowy internet i cyfryzacja systemów analogowych,
* Sieci inteligencji otoczenia - zintegrowane systemy telekomunikacyjne
* zarządzanie widmem częstotliwości i planowanie sieci radiowych,
* Optoelektronika i fotonika na potrzeby ultraszybkiej telekomunikacji: aspekty funkcjonalne, rozwojowe i wdrożeniowe
* systemy optoelektroniczne,
* Badania nad systemami łączności przeznaczonymi dla administracji państwowej
* hurtownie danych i zarządzanie wiedzą,
* Inżynieria oprogramowania, wiedzy i wspomagania decyzji
* wybrane aplikacje zaawansowanych systemów komunikacji elektronicznej (systemy bezpieczeństwa publicznego, monitoringu oraz badania jakości sieci i usług),
* Infrastruktura telekomunikacyjna: aspekty organizacyjne, funkcjonalne i rozwojowe
* nowoczesna energetyka telekomunikacyjna,
* Rynek telekomunikacyjny; teleinformatyczny i pocztowy; usługi łączności elektronicznej i usługi pocztowe; aspekty regulacyjne, ekonomiczne, rynkowe, społeczne i rozwojowe
* kompatybilność elektromagnetyczna,
* miernictwo i pomiary telekomunikacyjne,
* regulacja, ekonomia,
* badania rozwoju rynków łączności (poczty i telekomunikacji).
 
==Bibliografia==
* AW. Hildebrandt,Hałka: [http://www.itl.waw.pl/czasopisma/TiTI/20052009/3-4/3.pdf ''Instytut Łączności - państwowym75 instytutemlat badawczymtradycji i obecne wyzwania''],. "Telekomunikacja i Techniki Informacyjne', 2009, nr 3-4, 2005s. 3-9.
* A. Hildebrandt,: [http://www.itl.waw.pl/czasopisma/TiTI/20042009/13-24/310.pdf Siedemdziesiąt''Instytut Łączności na przestrzeni lat tradycji- Instytutuludzie, Łączności]wydarzenia, "liczby'']. Telekomunikacja i Techniki Informacyjne', 2009, nr 13-24, 2004s. 10-30.
* National Institute of Telecommunications, [http://www.itl.waw.pl/images/stories/publikacje/Annual_Report/AR2009.pdf ''Annual Report 2009''].
* A.P. Wierzbicki, [http://www.itl.waw.pl/czasopisma/TiTI/2001/1/3.pdf Wyzwania stojące przed Instytutem Łączności w pięćdziesięciolecie jego działalności], "Telekomunikacja i Techniki Informacyjne", nr 1, 2001.
 
==Linki zewnętrzne==