Amenhotep II: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m robot dodaje: he:אמנחותפ השני |
|||
Linia 25:
== Panowanie ==
W trzecim roku panowania poprowadził pierwszą wyprawę przeciwko powstaniu w Naharinie. Według przekazów, podczas tej kampanii, faraon własnoręcznie zabił siedmiu książąt, przywódców koalicji antyegipskiej, a po zdobyciu [[Kadesz (miasto)|Kadesz]] wracając do Teb, rozkazał ich ciała powiesić na dziobie swego statku. Po powrocie zostały zawieszone na murach Teb, a jedno z nich zawieziono do [[Nubia|Nubii]] i powieszono na murach twierdzy Napata, jako przestrogę, mającą zapobiec rebeliom, często wybuchającym na tych terenach. Sposób ten okazał się skuteczny, gdyż w czasie panowania Amenhotepa II w Nubii nie wybuchła żadna rebelia antyegipska. W siódmym i dziewiątym roku Amenhotep znów poprowadził wyprawy do Syro-Palestyny aby stłumić rebelię wywołaną w [[Mitanni]], której ośrodkiem było [[Karkemisz]]. W wyniku walk w okolicach Nija, Amenhotep utracił kontrolę nad całym obszarem pomiędzy rzekami Orontesem i [[Eufrat]]em, rekompensując sobie przegraną obfitymi łupami, zdobytymi w Reczenu oraz pojmaniem około 3500 jeńców [[Habiru|Apiru]] - Hebrajczyków. Po zakończeniu trzeciej wyprawy do Syro-Palestyny, w wyniku wzrostu potęgi nowego państwa Hetyckiego, zagrożone [[Mitanni]] zaczęło dążyć do zbliżenia z Egiptem. W wyniku negocjacji, Mitanni oddało Egiptowi [[Palestyna|Palestynę]] i część wybrzeża Morza Śródziemnego w zamian za północną Syrię. Zbliżenie to kontynuował później [[Totmes IV]]. Zawiązano pewnego rodzaju "sojusz", a jedna z córek władcy Mitanni, Artatamy I, została żoną faraona. ▼
▲W trzecim roku panowania poprowadził pierwszą wyprawę przeciwko powstaniu w Naharinie. Według przekazów, podczas tej kampanii, faraon własnoręcznie zabił siedmiu książąt, przywódców koalicji antyegipskiej, a po zdobyciu [[Kadesz]] wracając do Teb, rozkazał ich ciała powiesić na dziobie swego statku. Po powrocie zostały zawieszone na murach Teb, a jedno z nich zawieziono do [[Nubia|Nubii]] i powieszono na murach twierdzy Napata, jako przestrogę, mającą zapobiec rebeliom, często wybuchającym na tych terenach. Sposób ten okazał się skuteczny, gdyż w czasie panowania Amenhotepa II w Nubii nie wybuchła żadna rebelia antyegipska. W siódmym i dziewiątym roku Amenhotep znów poprowadził wyprawy do Syro-Palestyny aby stłumić rebelię wywołaną w [[Mitanni]], której ośrodkiem było [[Karkemisz]]. W wyniku walk w okolicach Nija, Amenhotep utracił kontrolę nad całym obszarem pomiędzy rzekami Orontesem i [[Eufrat]]em, rekompensując sobie przegraną obfitymi łupami, zdobytymi w Reczenu oraz pojmaniem około 3500 jeńców [[Apiru]] - Hebrajczyków. Po zakończeniu trzeciej wyprawy do Syro-Palestyny, w wyniku wzrostu potęgi nowego państwa Hetyckiego, zagrożone [[Mitanni]] zaczęło dążyć do zbliżenia z Egiptem. W wyniku negocjacji, Mitanni oddało Egiptowi [[Palestyna|Palestynę]] i część wybrzeża Morza Śródziemnego w zamian za północną Syrię. Zbliżenie to kontynuował później [[Totmes IV]]. Zawiązano pewnego rodzaju "sojusz", a jedna z córek władcy Mitanni, Artatamy I, została żoną faraona.
Mając zapewnione stabilne stosunki z [[Mitanni]], Amenhotep mógł skupić się na sprawach wewnątrz państwowych oraz utwierdzeniem egipskiego panowania w [[Kanaan]]. Wykazał przy tym spore talenty dyplomatyczne budując przyjazne stosunki z Babilonem i państwem [[Hetyci|Hetytów]].
W [[Nubia|Nubii]] także zapanowała wieloletnia stabilizacja, a Amenhotep mianował tam wicekrólem, swego towarzysza broni - Usersateta.
Linia 34 ⟶ 33:
== Działalność budowlana ==
Dla upamiętnienia porozumienia z [[Mitanni]], Amenhotep II rozkazał wznieść dziedziniec kolumnowy pomiędzy czwartym i piątym [[pylon]]em w świątyni w [[Karnak]]u oraz rozbudował całą świątynię. Rozkazał również wykonać dekoracje w świątyni w Kalabaszy oraz ukończyć prace rozpoczęte przez [[Totmes III|Totmesa III]] w Amada w Nubii. Rozkazał także wznieść dla siebie świątynię grobową, która niestety nie zachowała się do naszych czasów.
Co ciekawe, umieścił również swą stelę po północno-zachodniej stronie Wielkiego Sfinksa w [[Giza]]. Różne prace budowlane prowadzono również w Medamud, Tod i Armant.
== Grobowiec ==
Amenhotep II został pochowany w Królewskiej Nekropoli w [[Dolina Królów|Dolinie Królów]] w grobowcu (KV 35), który rozkazał dla siebie wykuć. Grobowiec ten został odnaleziony przez [[Victor Loret|Victora Loreta]] 9 marca 1898 roku. Wewnątrz w [[kwarcyt]]owym sarkofagu spoczywała w drewnianej, antropoidalnej trumnie, nietknięta [[mumia]] króla, z wieńcem kwiatów na szyi i bukiecikiem mimoz na piersi. Był to pierwszy przypadek odkrycia królewskiej mumii w miejscu pierwotnego pochówku. Mumia króla spoczywała w swym miejscu aż do 1931 roku, kiedy to przewieziono ją do Kairu. Oprócz "właściciela" w grobowcu tym odkryto również mumie kilku władców z XVIII, XIX i XX dynastii i ich rodzin. W jednej z bocznych komór, przylegających do komory grobowej, znajdowały się odwinięte z bandaży, ciała - dwóch kobiet i chłopca:
Linia 60 ⟶ 57:
* [[Ramzes VI|Ramzesa VI]] - KV 9 - XX dynastia
* oraz mumię niezidentyfikowanej kobiety w wieku około 25 lat - prawdopodobnie Hatszepsut II Meritre - żona [[Totmes III|Totmesa III]]
'''LEGENDA:'''
Linia 75 ⟶ 70:
== Bibliografia ==
{{Bibliografia start}}
* Grimal N. – ''Dzieje starożytnego Egiptu'', PIW, Warszawa 2004, ISBN 83-06-02917-8.
* Kwiatkowski B. – ''Poczet faraonów'', Iskry, Warszawa 2002, ISBN 83-207-1677-2.
* Schneider Th. – ''Leksykon faraonów'',PWN, Kraków Warszawa 2001, ISBN 83-01-13479-8.
{{Bibliografia stop}}
{{Władca-SEgipt|
Linia 87 ⟶ 81:
lata='''1425–1397 p.n.e.'''|
}}
{{Link FA|hu}}▼
[[Kategoria:Władcy starożytnego Egiptu]]
[[ar:أمنحتب الثاني]]
| |||