Bóstwa solarne: Różnice pomiędzy wersjami

'''Bóstwa solarne''' – typ [[bóstwa uraniczne]]go, będące personifikacją [[Słońce|Słońca]] jako całości lub jego stanów.

[[Plik:Winged sun sharpe.png|thumb|Symbol Horusa]]

* [[Aztekowie|aztecki]] [[Huitzilopochtli]]

* [[Babilon|babiloński]] [[Utu|Szamasz]]

* [[Nergal (bóstwo)|Nergal]] – [[Babilon|babilońsko]]-[[Asyria|asyryjski]] bóg uosabiający niszczące Słońce

Bywa, że bóstwo łączy oba powyższe aspekty – takie zjawisko obserwujemy w przypadku postaci Apolla. Zwykle jednak bóstwom solarnym przypisuje się dobry charakter.

 

Kult solarny był szczególnie powszechny w [[Starożytny Egipt|starożytnym Egipcie]] i na [[Bliski Wschód|Bliskim Wschodzie]], wśród wielkich cywilizacji [[Azja|Azji]] ([[Chińska Republika Ludowa|Chiny]], [[Indie]], [[Japonia]]) oraz w [[Cesarstwo rzymskie|Cesarstwie Rzymskim]] i zdarzało się, iż zdobywał tam dominującą pozycję. Jednakże zwłaszcza w porównaniu z [[bóstwa lunarne|kultem lunarnym]], solarny nie jest zbyt powszechny – jego obecność w [[Afryka|Afryce]], [[Australia|Australii]], [[Melanezja|Melanezji]], [[Polinezja|Polinezji]] i [[Mikronezja (wyspy)|Mikronezji]] bardzo nietrwale się zaznacza, równie słabo rysuje się w obu Amerykach, z wyjątkiem [[Peru]] i [[Meksyk]]u (tylko tam powstały autentyczne organizmy polityczne). Wydaje się to podkreślać silny związek kultu solarnego z rozwojem cywilizacji historycznej, pojęcia króla i imperium.

Kult solarny czasem stawał się tak silny i popularny, że zaczynał funkcjonować jak [[monoteizm|religia monoteistyczna]]. Za [[Lucjusz Domicjusz Aurelian|Aureliana]] połączenie kultu Sola i Mitry stało się podstawą nowego kultu ''Słońca Niezwyciężonego'' (''Sol Invictus''), który nabrał cech państwowej religii niemalże monoteistycznej. Z kolei reformy Amenofisa IV uczyniły Atona jedynym bogiem w Egipcie.

 

 

== Zobacz też ==

* [[Horus]]

* [[Mitra (mitologia)|Mitra]]

 

[[Kategoria:Bóstwa solarne|*]]