Aleksander Ziemny: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m →Przekłady i prace redakcyjne: kat. |
m grafika |
||
Linia 15:
| quote = Aleksander Ziemny
}}
[[Plik:Andrzej Mencwel and Aleksander Ziemny.JPG|right|300px|thumb|Aleksander Ziemny w rozmowie z [[Andrzej Mencwel|Andrzejem Mencwelem]] - [[Warszawa]], [[30 stycznia]] [[2007]]]]
[[
'''Aleksander Ziemny''', pierwotnie '''Aleksander Keiner'''; [[pseudonim|pseud.]]: ''Ingratus''; ''Stefan Rymarz''; (''Top''); (''zet''); ''Ziem'' (ur. [[11 czerwca]] [[1924]] w [[Kraków|Krakowie]], zm. [[12 września]] [[2009]] w [[Warszawa|Warszawie]]) – [[Polacy|polski]] poeta, prozaik, reportażysta, tłumacz literatury pięknej z języka angielskiego, rosyjskiego, ukraińskiego i hebrajskiego.
== Biografia ==
Urodził się w rodzinie [[Żydzi|żydowskiej]], jako syn adwokata Ferdynanda Keinera (1893-1938) i Pauliny z domu Kleinberg (1896-1987), pielęgniarki. Uczęszczał do szkoły powszechnej i [[I Liceum Ogólnokształcące im. Eugeniusza Romera w Rabce-Zdroju|Gimnazjum Sanatoryjnego Męskiego Dra Jana Wieczorkowskiego]] w [[Rabka|Rabce]]. Po wybuchu [[II wojna światowa|II wojny światowej]] we [[Lwów|Lwowie]] i w [[Podhajce|Podhajcach]] ([[Podole]]). W [[czerwiec|czerwcu]] [[1940]] został stamtąd wywieziony na przymusowe roboty na [[Uralski Okręg Federalny|Uralu]] (obóz [[Pyszma]] w obwodzie swierdłowskim), gdzie pracował m.in. jako woźnica, drwal, robotnik kolejowy. W [[1940]] rozpoczął twórczość poetycką. W latach [[1943]]-[[1944]] nauczyciel języka niemieckiego w szkole średniej w rejonie pyszmińskim. W [[lipiec|lipcu]] [[1944]] wstąpił jako ochotnik do Wojska Polskiego w [[ZSRR]]; następnie adept Oficerskiej Szkoły Piechoty w [[Riazań|Riazaniu]]. W [[1945]] wraz z I Armią Wojska Polskiego (w randze porucznika) powrócił do [[Polska|Polski]]; został mianowany porucznikiem.
Linia 23 ⟶ 25:
Po zamknięciu pisma ''[[Świat (tygodnik 1951-1969)|Świat]]'', co stanowiło pokłosie wydarzeń Marca 1968, w latach [[1969]]-[[1973]] pracował w miesięczniku ''Ty i Ja''. Swoją twórczość - przekładową i własną - publikował w tym czasie m.in. w pismach: ''Współczesność'' ([[1970]]-[[1971]], m.in. cykl ''Listy do siebie''), ''Literatura'' ([[1975]]-[[1981]], [[1986]]-[[1989]]; m.in. przekłady wierszy i prozy z języków angielskiego, niemieckiego, rosyjskiego i hebrajskiego). Od [[1973]] na rencie inwalidzkiej. W [[1981]] pracował wolontaryjnie jako sanitariusz w Szpitalu Bielańskim w [[Warszawa|Warszawie]]. Przekłady z literatury żydowskiej zamieszczał w pismach ''[[Tygodnik Powszechny]]'' ([[1981]]), ''Pismo'' ([[1981]]), ''Kurier Polski'' ([[1984]]). W [[1987]] (pod pseud. ''Ingratus'') publikował przekłady poezji z języka rosyjskiego w pismach II obiegu: ''Europa'', ''Kultura Niezależna'' i ''Miesięcznik Małopolski''. W latach 90. swoje publikacje zamieszczał w pismach: ''Literatura'' ([[1991]]-[[1996]]), ''Rzeczpospolita'' ([[1997]]-[[2006]]), ''Midrasz'' ([[1997]]-[[2009]]).
▲[[Grafika:Aleksander Ziemny grave Warsaw October 09 2009.JPG|thumb|right|300px|Nagrobek Aleksandra Ziemnego na [[cmentarz żydowski w Warszawie (Wola)|cmentarzu żydowskim]] przy [[ulica Okopowa w Warszawie|ulicy Okopowej]] - Warszawa, [[9 października]] [[2009]]]]
Odznaczenia i wyróżnienia: Srebrny Krzyż Zasługi ([[1945]]), Medal Bat Jamu ([[1987]]), Nagroda [[PEN Club|Polskiego PEN Clubu]] za przekłady literatury hebrajskiej ([[1998]]).
Linia 59 ⟶ 61:
* ''Moja podróż na Kozaczyznę i inne szkice'' (Verba [[1992 w literaturze|1992]])
* ''Żartem. Anegdoty i dowcipy z lat 1945-90'' (Warszawski Klub Młodej Sztuki „Tinta” [[1992 w literaturze|1992]])
* ''Problem osobisty. Wiersze z pięćdziesięciu lat'' (Verba [[1994 w literaturze|1994]])
* ''Co się z nami dzieje'' (felietony; przedmowa: [[Andrzej Drawicz]]; CiS [[1995 w literaturze|1995]])
* ''Resztki mniejszości, czyli Żydzi polscy dzisiaj'' (szkice; Oficyna Bibliofilów [[1997 w literaturze|1997]]; wydanie 2 uzupełnione: [[2000 w literaturze|2000]])
| |||