Gustav Radbruch: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m drobne techniczne
m drobne merytoryczne
Linia 2:
'''Gustav Radbruch''' (ur. [[21 listopada]] [[1878]] w [[Lubeka|Lubece]], zm. [[23 listopada]] [[1949]] w [[Heidelberg]]u) – niemiecki filozof i profesor prawa, przedstawiciel [[neokantyzm|neokantowskiej]] [[szkoła badeńska|szkoły badeńskiej]]. Minister sprawiedliwości Rzeszy w drugim gabinecie kanclerza [[Joseph Wirth|Josepha Wirtha]] ( październik [[1921]]- listopad [[1922]]) i dwu gabinetach [[Gustav Stresemann|Gustava Stresemanna]] ( sierpień - listopad [[1923]])
 
Przeszedł do historii głównie dzięki tzw. [[formuła Radbrucha|formule Radbrucha]] (''lex iniustissima non est lex''- prawo nieprawne nie jest prawem), zgodnie z którą przepisy prawa pozytywnego (stanowionego) (''lex''), które są "rażąco, w najwyższym stopniu sprzeczne" z zasadamiprawem sprawiedliwościnaturalnym ("ius"), mogą i powinny być w procesie stosowania prawa traktowane tak, jakby w ogóle nie obowiązywały.
 
O formule Radbrucha należy mówić w odpowiednim kontekście historycznym. Przed [[II wojna światowa|II wojną światową]] w zachodniej [[filozofia prawa|filozofii prawa]] popularny był skrajny, ortodoksyjny [[pozytywizm prawniczy]] zakładający, że każda norma prawna, wydana przez odpowiedni organ państwowy w odpowiedniej formie i w odpowiedni sposób jest częścią systemu prawa i bezwzględnie obowiązuje.