Plan mobilizacyjny „W”: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Bibliografia: drobne redakcyjne
→‎Grupa alarmowa: drobne redakcyjne, drobne merytoryczne
Linia 29:
Mobilizacja oddziałów grupy alarmowej następowała przed ogłoszeniem mobilizacji powszechnej. Była to tzw. "mobilizacja cicha", która obejmowała prawie 3/4 wszystkich sił. Mobilizacja jednostek z tej grupy odbywała się tzw. systemem kartkowym, w którym poszczególne grupy oddziałów oznaczone były kolorami:
 
* Zielona: mobilizowana najszybciej. W jej skład wchodziły jednostki przygraniczne stacjonujące na wschodzie, zachodzie i północy kraju. Obejmowała KOP, Straż Graniczną i Policję Państwową. Oddziały tej grupy osiągały gotowość w czasie Z+12 do Z+48 (gdzie <ref>Z oznacza "początek zagrożenia"[10], a cyfry ilość godzin)</ref>. Mobilizowane mogły być pojedynczymi garnizonami lub osobno w każdym DOK. Były pierwszą osłoną mobilizacji. Nie było w niej żadnych dywizji piechoty.
 
* Brązowa: podzielona była na sześć podgrup: 1. Lotnictwo, 2. OPL, 3. organa Oddziału II Naczelnego Wodza, 4. część alarmowa wojsk kolejowych, 5. II rzut kwater głównych armii wraz z niezbędnymi oddziałami łączności, 6. artyleria forteczna. Każda z nich mogła być mobilizowana oddzielnie.
Linia 39:
 
* Czarna: Korpus Interwencyjny - dwie dywizje piechoty oraz kilka jednostek pozadywizyjnych.
 
===I rzut mobilizacji powszechnej===
I rzut mobilizacji powszechnej obejmował jednostki czynne i rezerwowe, które mobilizowały się na podstawie obwieszczenia o mobilizacji powszechnej. Termin ich gotowości bojowej wynosił zwykle od trzech do pięciu dni, a transporty koncentracyjne rozpoczynały się około czwartego dnia mobilizacji. W grupie tej znajdowały się dwie dywizje piechoty, reszta oddziałów nie zmobilizowanych alarmowo, część jednostek dyspozycyjnych artylerii, saperów i łączności oraz większość taborów.