Teramenes: Różnice pomiędzy wersjami

== Zamach stanu w 411 r. p.n.e. ==

=== Obalenie demokracji ===

Teramenes po raz pierwszy pojawia się w zapisach historycznych w związku z jego zaangażowaniem w oligarchiczny zamach stanu w 411 r. p.n.e. W następstwie porażki Aten na Sycylii, wśród podległych im państw basenu [[Morze Egejskie|Morza Egejskiego]] zaczęły wybuchać bunty, rozpadł się pokój Nikiasza i do 412 r. p.n.e. wojna peloponeska rozgorzała na nowo z całą siłą. W tych okolicznościach część ateńskich arystokratów zawiązała spisek, którego celem było obalenie demokratycznych władz w mieście. Przewodził im [[Pejsander]], Teramenes natomiast był jedną z wyżej postawionych osób w tej grupie. Intrygę zapoczątkował przebywający na wygnaniu arystokrata [[Alkibiades|Alcybiades]], będący w tym czasie doradcą [[Achemenidzi|perskiego]] [[Satrapa (w Persji)|satrapy]] [[Tissafernes]]a. Twierdząc, że ma wielki wpływ na Tissafernesa, obiecał wrócić do Aten wraz z perskim wsparciem, o ile stanowiąca przyczynę jego wygnania demokracja zostanie zastąpiona oligarchią<ref>Tukidydes, ''Wojna peloponeska'', 8.47–48</ref>. W związku z tym niektórzy [[triera]]rchowie i inni dowódcy armii ateńskiej na [[Samos]] zaczęli planować ustanowienie oligarchii. Wysłali do Aten Pejsandera, który przekonał [[Eklezja|eklezję]], że powrót Alcybiadesa i sojusz z Tissafernesem będą tylko wtedy możliwe, gdy Ateńczycy zastąpią demokrację rządem oligarchów. Postanowiono, że Pejsander uda się do Tissafernesa i Alcybiadesa i zawrze z nimi te porozumienia, które uznają za konieczne<ref>Tukidydes, ''Wojna peloponeska'', 8.53–54</ref>.

Alcybiades zdawał sobie jednak sprawę, że jego wpływ na Tissafernesa nie jest aż tak wielki, jak twierdził i że nie będzie w stanie nakłonić satrapy do wejścia w sojusz z Ateńczykami, dlatego, chcąc to ukryć, domagał się od nich coraz większych ustępstw, aż wreszcie odmówili mu posłuszeństwa. Pomimo rozczarowania Alcybiadesem, Pejsander i jego towarzysze nie zmienili planów, nadal zamierzali obalić demokrację. Powrócili na Samos<ref>Tukidydes, ''Wojna peloponeska'', 8.56</ref>, aby zabezpieczyć swoją kontrolę nad armią i zachęcić grupę rodowitych samijskich oligarchów do podjęcia działań mających doprowadzić do zniesienia demokracji w ich mieście<ref>Tukidydes, ''Wojna peloponeska'', 8.63</ref>. Tymczasem w Atenach stronnictwo młodych oligarchów uzyskało faktyczną kontrolę nad rządem, dopuszczając się przy tym mordów i zastraszania<ref>Tukidydes, ''Wojna peloponeska'', 8.65–66</ref>.